Baba z cyklu Małorolni, 1950 r.

POCHODZENIE:
- kolekcja Niki Strzemińskiej, Warszawa

WYSTAWIANY:
- Warsztat Władysława Strzemińskiego, Galeria Anny Wesołowskiej, Łódź 1985

LITERATURA:
- Warsztat Władysława Strzemińskiego, Galeria Anny Wesołowskiej, Łódź, czerwiec 1985, poz.110 (il.)
- Władysław Strzemiński 1893-1952. W setną rocznicę urodzin, katalog wystawy w Muzeum Sztuki w Łodzi, [red.] Jadwiga Janik, Zenobia Karnicka i Janina Ładnowska, Muzeum Sztuki, Łódź 1994, s. 239, poz. VI.139 (il.)


Prezentowana praca pochodzi z ostatniego okresu życia i twórczości Władysława Strzemińskiego. Był to okres okupacji i pierwszych lat po wyzwoleniu. Strzemiński wojnę spędził przede wszystkim w Łodzi. W tym czasie, jak wielu innych artystów, był pozbawiony środków i możliwości tworzenia na płótnie. Także po wyzwoleniu, gdy pracował w Wyższej Szkole Plastycznej w Łodzi, jego los nie uległ poprawie. Prace z tego okresu pozwalają spojrzeć na twórczość artysty w nowy sposób i uzupełniają znaczną lukę w wiedzy o jego twórczości. W tym czasie artysta stworzył następujące cykle prac na kalce oraz na papierze: "Białoruś zachodnia" (1939), "Deportacja" (1940), "Wojna domowa" (1941), "Twarze" (1942), "Taniec jak błoto" (1944), "Ręce, które nie z nami" (1945), "Olimpiada" (1948) oraz cyklu, z którego pochodzi zaprezentowana praca "Małorolni" (1950).
Tematem przewodnim wymienionych cyklów są obłe formy, które kształtem przywołują obłoki, postacie ludzkie, drzewa czy domy. Głównym środkiem ekspresji jest tutaj linia - zawsze miękka, jednolita pod względem grubości i najczęściej zamknięta. Nieraz prace na papierze stanowiły szkice do obrazów Strzemińskiego. Zaprezentowany obiekt przedstawia zwróconą tyłem chłopkę w chuście na głowie. Artysta przedstawił postać kobiety za pomocą konturu i syntetycznej formy, nie stosując światłocienia ani koloru.

Prace z tego okresu dowodzą ogromnej wszechstronności artysty i jego otwartości na różnorodne inspiracje. Rysunki na kalce i na papierze powstałe w tym okresie w większości znajdują się w zbiorach muzealnych i pokazywane są rzadko szerokiej publiczności. Zostały one poznane przez publiczność przy okazji wystawy "Warsztat Władysława Strzemińskiego", która odbyła się w 1985 roku w Łodzi. "Baba" była jedną z prac wystawionych na łódzkiej wystawie. Pojawiły się na niej również inne realizacje o tej same tematyce, których bohaterkami były kobiety w różnym wieku w towarzystwie kur bądź na tle wiejskich chat.

Te figuratywne cykle są interpretowane przez krytyków na różne sposoby. Przede wszystkim pozwalają one spojrzeć na Strzemińskiego jako na artystę reagującego na sytuacje i czas, w którym przyszło mu tworzyć. Te drobnych formatów prace, powstałe obok wybitnych płócien artysty, ukazują go jako człowieka niezwykle wszechstronnego. Biorąc pod uwagę, że artysta w latach 1948-49 pracował nad abstrakcyjnymi "Powidokami" oraz pisał "Teorię Widzenia", ten widoczny zwrot ku figuracji postrzegamy jako próbę odpoczynku lub odreagowania. Innym proponowanym przez krytyków spojrzeniem jest interpretowanie tego okresu w kontekście przemian w polskiej sztuce. Pod koniec lat 40. władza ludowa zaczęła wykazywać rosnące zainteresowanie plastyką jako taką. W powietrzu wisiał socrealistyczny przewrót w Ministerstwie Kultury i Sztuki. Zmiany nastąpiły także w twórczości Strzemińskiego. W jego realizacjach zaczęły coraz częściej pojawiać się tematy takie jak praca przy krosnach, chłopki, łany zbóż. Widoczne zmiany i zwrot ku figuracji sugerują, że Strzemiński musiał mieć świadomość przewrotów zachodzących w tym czasie. Propozycja sztuki, którą w 1949 roku kształtował artysta, sztuki o awangardowej proweniencji, ale właściwej socrealistycznej doktrynie i tematyce, nie została przez władze zaakceptowana. W 1950 roku Strzemiński został usunięty z PWSSP.


Edukację artystyczną rozpoczął w roku 1918 od zajęć z Pierwszych Państwowych Wolnych Pracowni w Moskwie. W tym czasie nawiązał artystycznie kontakty z Kazimierzem Malewiczem i Wladimirem Tatlinem. W 1921 roku przeprowadził się do Wilna, gdzie współorganizował Wystawę Nowej Sztuki (1923) oraz grupy Blok Kubistów, Suprematystów i Konstruktywistów. Był członkiem międzynarodowej grupy Abstraction-Creation. Od roku 1931 przebywa w Łodzi, gdzie współtworzy Międzynarodową Kolekcję Sztuki Nowoczesnej. Po 1945 roku zajmuje się nauczaniem w łódzkiej PWSSP. Swoją twórczością wniósł wiele w światową awangardę. Krytyka światowa zalicza Strzemińskiego do ścisłej czołówki artystów XX wieku.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.