Praczki

Studiował w Wiedniu, w krakowskiej ASP - u T. Axentowicza i L. Wyczółkowskiego - w Paryżu (rze¼bę u E. Bourdelle`a) oraz w Lipsku, w akademii Sztuk Graficznych (1912/13). Uznany za twórcę nowoczesnego drzeworytu polskiego; po mistrzowsku posługiwał się też akwarelą. Wystawiał razem z formistami. Był współzałożycielem Stowarzyszenia Artystów Plastyków "Rytm". W latach 1922 - 34 prowadził katedrę grafiki artystycznej w warszawskiej ASP, a od 1932 r. był profesorem tej uczelni. W twórczości swej chętnie sięgał do folkloru ludowego, szczególnie często do podhalańskiego. Stworzył ok. 200 drzeworytów i ok. 100 rycin wykonanych innymi technikami. Obrazy olejne w dorobku tego artysty to ogromna rzadkość.