NOC KSIEZYCOWA, 1901

Władysław Bończa malował w konwencji realistycznej obrazy dużych rozmiarów. Najczęściej podejmowana tematyka przez malarza dotyczy scen rodzajowych polskiej wsi. Prace Władysława Bończy-Rutkowskiego znaleźć można przede wszystkim w Muzeum Narodowym w Warszawie i Poznaniu.
Na obrazie, który prezentujemy, na ciemnym granacie nieba wyraźnie odcina się drewniana kryta strzechą chata, której pobielane ściany lśnią w świetle księżyca seledynową zielenią. W oknie pali się światło. Mimo, że ustawiona jest pomiędzy drzewami, stanowi najjaśniejszy akcent w kompozycji. Przed nią artysta umieścił staw, którego brzegi rozlane są po deszczu, odbijając barwy otoczenia. Po prawej stronie widoczne są dwie postaci - mężczyzna w płaszczu - szubie i kapeluszu, trzymający w dłoni latarnię oraz kobieta w czerwonej spódnicy i chuście z kijem w prawej dłoni. Całość utrzymana w ciemnej tonacji, jednak z wyrazistym realistycznym oddaniem rzeczywistej przestrzeni. Dominują przede wszystkim kolor niebieski i ciemna zieleń z mocnymi akcentami czerwieni spódnicy, i chusty, komina oraz pomarańczu światła w okienku i lampie.