Wiejski chłopak, około 1928 r.

Nieliczne są w malarstwie Lama obrazy ukazujące wpływ, który wywarła na artyście sztuka Paryża. "Wiejski chłopak" jest przykładem tym ciekawszym, że stanowił niejako wizytówkę malarza. Lam zaprezentował bowiem portret w 1928 roku na wystawie sztuki polskiej w Brukseli i poznańskiej Powszechnej Wystawie Krajowej. Decyzja artysty o wystawieniu "Wiejskiego chłopca" nie powinna dziwić: obraz wpisywał się bowiem w aktualne trendy sztuki i szeroko komentowany przez krytykę mizerabilistyczny nurt malarstwa portretowego.
Lam znalazł się w Paryżu w 1925 roku, w wieku trzydziestu dwóch lat. Był już artystą ukształtowanym, działającym w kilku technikach: m.in. drzeworycie, malarstwie olejnym i rysunku. Absolwent krakowskiej ASP (uczył się w pracowniach Axentowicza i Mehoffera), w Paryżu zainteresował się malarskimi aktualnościami. "Wiejski chłopiec", choć powstał już po powrocie do Polski, sugestywnie dowodzi, że Lam zetknął się we Francji z melancholijnymi portretami typowymi dla malarzy tak zwanej Szkoły Paryskiej: Kislinga, Zaka, Soutine’a. Osadzenie młodego modela na neutralnym tle, sposób ułożenia jego ciała, napięty, ale jednocześnie melancholijny wyraz twarzy - wszystkie te czynniki wywiedzione są z typu portretu mizerabilistycznego, chętnie uprawianego pod koniec lat 20. nad Sekwaną. Oczywiście można spekulować w jakim stopniu artysta był świadomy polskiego kontekstu podobnych przedstawień. W oczach starszej generacji krakowskich artystów, jak choćby profesorów uczących Lama na Akademii, obraz mógłby się kojarzyć z "Sierotą z Poronina" Ślewińskiego czy chłopskimi scenami Kotsisa. Jeśli jednak wyjść poza ikonograficzne związki ze wspomnianymi pracami obraz Lama jest na wskroś paryski. Decyduje o tym, nie tylko typ, lecz także walory malarskie - chropowata faktura i monochromatyczna niemal kolorystyka. W latach 30., kiedy Lam porzuci całkowicie mizerabilistyczny typ portretu, to właśnie wspomniane cechy jego malarstwa będą podtrzymywać związki artysty ze sztuką Paryża. To dzięki temu niezwykłemu połączeniu artysta cieszył się we Lwowie podwójną reputacją - uchodził za "nowocześnika" (razem z Leonem Chwistkiem należał do postępowej grupy "Nowa generacja"), a zarazem był uznanym rysownikiem i profesorem Politechniki Lwowskiej.

Urodził się w bośniackim Konjicu, odbył tam wczesną edukację. Już w dzieciństwie zauważono u niego talent malarski. Po przyjeździe w 1912 roku do Krakowa rozpoczął studia na Akademii Sztuk Pięknych w pracowniach Teodora Axentowicza i Józefa Mehoffera. W 1918 obronił dyplom i rozpoczął pracę zawodową. W roku 1945 dzięki wstawiennictwu prof. Stanisława Łukasiewicza po wysiedleniu ze Lwowa przybył do Gdańska i wszedł w skład grupy organizującej Wydział Architektury na Politechnice Gdańskiej. Jego zadaniem była organizacja Katedry Rysunku i Rzeźby. Był twórcą związku malarzy i rzeźbiarzy, który zorganizował I wystawę malarstwa na Politechnice Gdańskiej. Wykładał równolegle w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Pięknych w Sopocie.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i naliczana jest degresywnie w zależności od kwoty wylicytowanej: do 100 000 złotych (włącznie) - w wysokości 18%, a powyżej 100 000 złotych - w wysokości 15%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.