Strona korzysta z plików cookies. Zamknięcie tego komunikatu oznacza zgodę na ich zapisywanie na Twoim komputerze. Dowiedz się więcej. Zamknij
Artinfo.pl Portal Rynku Sztuki
ul. Dzielna 3, 00-162 Warszawa
tel. 022 818 94 68 | biuro@artinfo.pl
KARTA OBIEKTU
WITKACY - WITKIEWICZ Stanisław Ignacy | PORTRET STEFANII TUWIMOWEJ, 25 II 1929

- WITKIEWICZ Stanisław Ignacy WITKACY (1885-1939)

PORTRET STEFANII TUWIMOWEJ, 25 II 1929

pastel, papier szarofioletowy
65 x 49 cm
sygn. l.d.: T. B + d | + A [w kółku] | Ignacy Witkiewicz 1929 II; p.d.: NΠ 8m +Cof

na odwrocie u góry napis czerwonym tuszem: Wł. Stefanii TUWIM, WARSZAWA; - u dołu: JR 6.
nalepki:
- 1. plaster lekarski z odręcznie wpisanym numerem: 13031/92/72;
- 2. resztki nalepki z nr inw. Muzeum Narodowego w Warszawie;
- 3. dwie małe nalepki z oznaczeniami: V.3; IR.6;
- 4. zachowana częściowo nalepka wystawy w Essen w 1974 r.


Obraz reprodukowany lub opisany w:
- Stanisław Ignacy Witkiewicz 1883-1939, [teksty: R. Stanisławski, M. Porębski, L. Sokół, J. Degler], Museum Folkwang, Essen 31 X - 19 XII 1974, nr kat 45;
- M. Porębski, Interregnum . Studia z historii sztuki polskiej XIX i XX w., Warszawa 1975, il. 108;
- Literaci w portretach Witkacego [wstęp G. Martenko], Muzeum Literatury, Warszawa IX - XII 1975, nr kat. 12;
- "Polska" 1976, nr 3, il. na s. 8 [Irena T.];
- Les portrais dans l`ouvre de Stanisław Ignacy Witkiewicz, Galerie Seine - Visconti, Paris 3 V - 30 VI 1978, s. 7, nr kat. 32;
- I. Jakimowicz, De la forme pure aux frontieres de la conscience, [w:] Witkiewicz et la peinture "Cahier Witkiewicz" 1979, nr 2, il. 10;
- Stanisław Ignacy Witkiewicz 1885-1930. Katalog dzieł malarskich, oprac. Irena Jakimowicz przy współpracy Anny Żakiewicz, Muzeum Narodowe, Warszawa 1990, s. 100, poz. I 911;
- S.I. Witkiewicz, Listy do żony (1928-1931), [przygotowała do druku A. Micińska, opracował i przypisami opatrzył J. Degler], t. II., Warszawa 2007, list nr 311 z 25 II 1929, s. 79, przypis 5 na s. 368.

Portret, własność Stefanii i Juliana Tuwimów, od 1939 roku, przez lata był zdeponowany w Muzeum Narodowym w Warszawie.

Po roku 1924 Stanisław Ignacy Witkiewicz ograniczył swoją twórczość malarską do tzw. "Firmy portretowej S.I. Witkiewicz", w ramach której malował pastelowe portrety według pięciu podstawowych typów - A, B, C, D, E - dokładnie określonych "Regulaminem". Zastrzegał przy tym możliwość różnych kombinacji i tworzenia typów pochodnych. Na portretach obok sygnatury często umieszczał dodatkowe, skrótowe informacje o zażytych narkotykach i używkach, eksperymentując na sobie ich działanie. Takich "własnych" skrótów artysta stosował wiele, część z nich została rozwiązana, część pozostaje niezrozumiała.

W ramach "Firmy" powstał także prezentowany portret Stefanii z domu Marszew (Marchew) Tuwimowej (1894-1991), żony poety Juliana Tuwima. Stefanię, poznaną w Łodzi w 1911, poślubił Tuwim w roku 1919. Była jego wielką miłością, to jej poświęcił swe piękne wiersze, w tym młodzieńcze liryki z tomu Siódma jesień (1920).

W lutym 1929 Tuwimowie bawili w Zakopanem i wtedy właśnie Stanisław Ignacy Witkiewicz narysował pastelowe portrety obojga. W liście do żony, 25 lutego meldował: Skończyłem Tuwimową. Nie był to jednak jedyny portret pani Stefanii, drugi (T. E + d) powstał prawdopodobnie już następnego dnia (zbiory Muzeum w Słupsku). Kilka dni wcześniej, 16 lutego, Witkacy sportretował także samego poetę (T. B + d; zbiory MNW).

Wszystkie te trzy portrety artysta określił jako typ B + d, co według "Regulaminu Firmy Portretowej" miało oznaczać: Spotęgowanie charakteru, graniczące z pewną karykaturalnością. Głowa większa niż naturalnej wielkości. Możliwość zachowania w portretach kobiecych "ładności", a nawet pewnego jej spotęgowania w kierunku pewnego tzw. "demonizmu". W przypadku prezentowanego portretu owa "ładność" musiała się wydać Witkacemu tak wyraźnie zaakcentowana, że obok oznaczenia T. B + D czerwoną kredką dopisał jeszcze + A, więc - wedle jego oceny - oznaczenie zbliżające ten portret ku rodzajowi najbardziej "wylizanemu", z pewnym zatraceniem charakteru na korzyść upiększenia, względnie zaakcentowania "ładności".

Pozostałe adnotacje na obrazie - NΠ 8m +Cof - oznaczają, że jego autor od ośmiu miesięcy nie sięgał po alkohol, a podczas pracy nad portretem popijał kawę lub herbatę.

cena wywoławcza: Informacja dostępna po wykupieniu abonamentu

Szczegółowe informacje o aukcji, na której licytowany był ten obiekt dostępne są po wykupieniu abonemantu.
 
Dodatkowy opis
Nota biograficzna:
WITKACY - WITKIEWICZ Stanisław Ignacy
WITKIEWICZ Stanisław Ignacy zw. Witkacy, syn Stanisława
Syn Stanisława - malarza, krytyka i pisarza. Pseudonim artystyczny - Witkacy. Znany bardziej ze swoich dokonań na polu literatury i dramatu. wychowanek carskiego Korpusu Paziów w Petersburgu. Oficer gwardii carskiej w I wojnie światowej. W 1914 roku odbył długą podróż, ekspedycję naukową do Australii wraz z Bronisławem Malinowskim. Wychowany w aurze modernizmu w Krakowie i Zakopanem. Teoretyk sztuki, formista, współpracownik "Zwrotnicy", twórca teorii "Czystej Formy" - "....wartość dzieła sztuki nie zależy od uczuć życiowych w nim zawartych ani od doskonałości odtworzenia przedmiotów, a jedynie polega na jednolitości konstrukcji czystych elementów formalnych" Uważał, że twórczość artystyczna jest sposobem wyrażenia "Uczucia metafizycznego". Do połowy lat 20. tworzy malarskie fantazje, które dziś można określić jako pośrednie między modernizmem a surrealizmem. Od tego też czasu uprawia głównie twórczość literacką, która przyniosła mu z czasem światową sławę.
Tworzył prace malarskie w pracowni portretowej, gdzie obowiązywał cennik i wzory do zamówienia kolejnych "odejść" od realizmu portretowanej osoby na rzecz jej artystycznej wizji ekspresjonistycznej. Twórczość portretowa Witkacego była przez długi czas odbierana jako ekstrawagancja artystyczna i osobliwość. Weryfikację i potwierdzenie geniuszu artysty przyniosły następne lata. W 1983 roku wielki sukces w Paryżu miała jego wystawa w Centre Georges Pompidou. Artysta zginął tragicznie w 1939 roku. Popełnił samobójstwo w obliczu sowieckiego najazdu na Polskę, który potraktował jako koniec cywilizacji.
Informacje dla kupujących:

Do każdego obiektu można zgłosić chęć kupna.
Polecamy skorzystanie z opcji "LICYTUJ TELEFONICZNIE lub Z LIMITEM CENY".
Udział w licytacji odbywa się za pośrednictwem telefonu lub reprezentujemy Państwa zgłoszenia do wskazanego limitu ceny (informacja poufna).

 
Udzielamy informacji na temat obiektów i sposobu licytacji:
tel.: 22 818 94 68, tel. kom.: 506 122 445
e-mail: aukcje@artinfo.pl
 
Artinfo.pl obsługuje zlecenia telefoniczne tylko przy zgłoszeniach powyżej 1000 zł. Zlecenia poniżej, należy składać w postaci maksymalnego limitu ceny.
Termin płatności za zakupione obiekty wynosi 7 dni od daty aukcji.

Organizator aukcji dolicza 15% opłatę do ceny sprzedaży.
Pozycje nr 66, 67 i 87 zostały sprowadzone z państwa spoza Unii Europejskiej, do ceny ich sprzedaży doliczany jest dodatkowo podatek graniczny w wysokości 8% kwoty wylicytowanej. Opłata ta nie zostanie pobrana, jeśli obraz po zakupie opuści UE.

Artinfo.pl nie pobiera żadnych dodatkowych kosztów pośrednictwa. Nie wymagamy wpłaty wadium.
Informujemy, że zakup na aukcji jest prawnie zawartą umową kupna-sprzedaży i nie podlega rezygnacji.

biuro@artinfo.pl  |  www.artinfo.pl
Zgłoszenie chęci kupna obiektu
Zgłoszenia chęci kupna przyjmowane są od osób zalogowanych w Artinfo.pl
W przypadku braku konta prosimy o rejestrację.
Uwaga - osoby nie pamiętające nazwy użytkownika i hasla mogą otrzymać przypomnienie na adres mailowy, użyty przy pierwszej rejestracji konta.
Prosimy wybrać poniższy link „przypomnij hasło” i wypełnić tylko pole adres e-mail.
W przypadku pytań, prosimy o kontakt z naszym biurem:
22 818 94 68 (poniedziałek - piątek: 10:00 - 17:00)
email: aukcje@artinfo.pl