Bez tytułu (Ślady), 2002 r.

W 2001 roku artysta zamknął okres swojej twórczości określany "pop-banalistycznym", odszedł z grupy Ładnie i zaczął tworzyć obrazy bardziej stonowane, wypełnione już innymi treściami. Artysta, który dopiero od niedawna posiada swoją profesjonalną pracownię, zwykł pracować w mieszkaniach lub garażach i z rzadka używa sztalug. Nie zalicza się też do twórców malujących z natury, woli korzystać ze źródeł obrazujących rzeczywistość już przetworzoną, często powiązaną z kulturą popularną, takich jak komiksy, zdjęcia z czasopism, filmów, plików znalezionych w otchłani Internetu. Sasnal jednak nie stroni od przywoływania swoich prywatnych doświadczeń, przyznając, że w twórczości nie wzbrania się przed sentymentalizmem, sięga po wspomnienia krajobrazu z rodzinnych stron, portretuje rodzinę i znajomych. Tym samym sugeruje, że źródła inspiracji tkwią nawet w najbardziej banalnej historii czy najprostszym obiekcie.
W przypadku prezentowanej pracy z 2002, artysta porzuca fotograficzne inspiracje i jednocześnie pozwala sobie na prawdziwą swobodę w stosunku do medium malarstwa. Dzieło powstało po ogromnym sukcesie komercyjnym Sasnala: obraz "Samoloty", znajdujący się w kolekcji Charlesa Saatchiego, został wylicytowany na aukcji w Stanach Zjednoczonych za ponad milion złotych, londyńska galeria Whitechapel zorganizowała retrospektywną wystawę malarza, a wszystkie jego płótna wyprzedano na Targach w Bazylei, nim impreza na dobre się rozpoczęła. Sasnal jako artysta o ugruntowanej pozycji oraz świadomości niezawodności własnej intuicji podjął odważną decyzję decydując się porzucić swój rozpoznawalny komercyjnie, syntetyczny styl. W jednym z wywiadów, zapytany o nowy etap w swojej twórczości, powiedział: "Z malarskością miałem kiedyś problem. Wydawało mi się, że to trochę artystyczne przedszkole. Dlatego moje obrazy tak naprawdę były rysowane. Teraz mam wrażenie, że nauczyłem się rozgrywać malarskość (a przynajmniej próbuję nią grać)" (Kumulacja energii, z Wilhelmem Sasnalem rozmawiają Piotr Kosiewski i Agnieszka Sabor, "Tygodnik Powszechny" 2007, nr 36, s. 16). Rygor czy wręcz, jak sugeruje część krytyków, analityczny chłód zostały zastąpione swobodą w pociągnięciach pędzla, skupieniem na konsystencji farby, jej odcieniu. Artysta jakby po długiej przerwie znów odkrywa możliwości, jakie niosą czyste płótno i farby: rozmazuje je palcami, zaznacza wyraźne impasty, celowe zacieki. Praca ta traktuje już o samej istocie sztuki i jej materii, o malarzu jako człowieku, który pozostawia poprzez swą twórczość tytułowe ślady.

Malarz, rysownik, autor filmów i komiksów. Studiował architekturę na Politechnice Krakowskiej. Absolwent ASP w Krakowie. W latach 1996-2001 działał w "Grupie Ładnie". Jego malarstwo z tego okresu określano terminem "pop-banalizmu". Były to przedstawienia pojedynczych motywów czerpanych z najbliższej ikonosfery: przedmiotów codziennego użytku, reklam, gazet, ulotek, tematów z telewizji. Sceny z życia osobistego stały się tematem komiksu Życie codzienne w Polsce w latach 1999-2001. Po roku 2001, w swoim malarstwie odchodzi od fascynacji codziennością i sięga do tematów odnoszących się do zbiorowej pamięci historycznej (m. in. do czasu Zagłady, przez dialog ze słynnym komiksem Maus Arta Spiegelmana). Zmienił również sposób malowania kładąc grubą warstwę gęstej farby, motywy stają się nieostre i zamglone. Poza malowaniem Sasnal kręci filmy na kamerze 8 mm, niektóre w poetyce teledysków, inne inscenizowane z użyciem zabawkowych figurek i własnych "efektów specjalnych". W ostatnich latach z powodzeniem sięgnął do formy kina fabularnego.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.