PO KWIATY, 1919 r.

Walery Brochocki rozpoczął edukację artystyczną w 1866 r. w warszawskiej Szkole Rysunkowej. Po kilku latach wyjechał na studia do Monachium. W 1873 r. na Powszechnej Wystawie w Wiedniu otrzymał medal za obraz "Obozowisko cyganów", co ugruntowało jego pozycję i wzbudziło większe zainteresowanie jego malarstwem. Pod koniec lat 70. artysta przybył do Paryża, gdzie brał udział w licznych wystawach. Przed ostatecznym osiedleniem się w Polsce, co nastąpiło w 1888 r., odbył podróż do Algieru. W kraju Brochocki prowadził ożywioną działalność artystyczną, jego prace regularnie prezentowano w Zachęcie oraz w krakowskim TPSP, współpracował z pismami: "Tygodnik Ilustrowany", "Kłosy", "Biesiada Literacka", "Wędrowiec".
Malarstwo Brochockiego zdominowała tematyka pejzażowa. Realistyczne krajobrazy z Podola, Litwy oraz Lubelszczyzny artysta uzupełniał kameralnym sztafażem.