Teka zawierająca 10 aktów 14/ 100 2002

Urodzony w 1965 roku. W latach 1980 - 85 uczył się w Liceum sztuk Plastycznych w Nowym Wiśniczu. W 1993 roku uzyskał dyplom krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych.

Zajmuje się rzeźbą, malarstwem, grafiką i fotografią.

Brał udział w aukcjach, konkursach i wystawach m.in. we Francji, Włoszech, Niemczech, Holandii, Kanadzie i USA. Jego prace znajdują się w zbiorach prywatnych w kraju i za granicą.

Jest autorem książki pt. "Kamień Wawelski".

Wacław Wantuch to jeden z najwybitniejszych polskich fotografów zajmujących się fotografią studyjną, a konkretnie aktem.

Artysta zajmuje się głównie fotografią czarno – białą, specjalizuje się w aktach kobiecych, nierzadko w zaskakujących ujęciach.

Na stałe związany jest z Krakowem, gdzie mieszka i pracuje. Obecnie zajmuje się grafiką i fotografią artystyczną. W 1992 roku ukazała się książka Kamień wawelski (wyd. Castor, Kraków 1992) jego autorstwa. W tym też roku zrealizował w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie inscenizację teatralną : Kamień, światło, dźwięk. W latach następnych artysta wydał takie albumy fotograficzne, jak: Kraków (wyd. Sepia Collection, Kraków 2001), Akt (wyd. Bosz, Olszanica 2003), Kraków (wyd. Art Partner,
Kraków 2003) oraz Akt 2 (wyd. Bosz, Olszanica 2006).

Prace artysty prezentowane były zarówno na wystawach indywidualnych, jak i zbiorowych, w kraju i zagranicą. W autorskiej pracowni pod Krakowem, prowadzi kameralne warsztaty aktu.
Strona autora:www.waclawwantuch.com

Nie wiem, czy w sztukach plastycznych jest "kryterium pleców", czy w ogóle istnieje jakiś - dajmy na to - czeladniczy egzamin, na którym uczeń ma "zrobić plecy" - i jak je zrobi, to znaczy, że coś umie. Ale przyjrzyjcie się - nie omijając, ma się rozumieć, innych ujęć - jak Wantuch fotografuje plecy, a pojmiecie jak wiele on umie i wiele widzi. Jak oświetlona jego obiektywem płaszczyzna pleców niebywale bywa zmysłowa i zarazem nierealna, realistyczna i abstrakcyjna, symboliczna i werystyczna. Jeśli istnieje fotografia esencji nagości, fotografia nagości samej w sobie, to jest to fotografia damskich pleców przez tego autora uczyniona.
(Jerzy Pilch, fragment wstępu do albumu „Akt2”, wydawnictwo Bosz).