Koncert w atelier I, 1946 r.

POCHODZENIE:
- własność artysty
- Prezydium Rady Ministrów (zakup 1947)
- dom aukcyjny Polswiss Art, grudzień 2000
- kolekcja prywatna, Polska
- dom aukcyjny Polswiss Art, luty 2008
- Kolekcja Godurowska
WYSTAWIANY:
Wacław Taranczewski, Muzeum Narodowe w Poznaniu, styczeń 1958, Muzeum Narodowe w Warszawie, luty 1958, Towarzystwo Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie, marzec 1958
- Wystawa Prac Wacława Taranczewskiego, Centralne Biuro Wystaw Artystycznych, Sopot, lipiec-sierpień 1957
- II Ogólnopolski Salon Zimowy Związku Plastyków, Towarzystwo Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie, styczeń 1947
LITERATURA:
- Kolekcja Godurowska. Malarstwo polskie XIX i XX wieku, koncepcja merytoryczna, wstęp, opracowanie dzieł wszystkich Tadeusza Matuszczak, Godurowo 2018, s. 97
- Zdzisław Kępiński, Wacław Taranczewski, katalog wystawy, Muzeum Narodowe w Poznaniu, Muzeum Narodowe w Warszawie, Towarzystwo Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie, Poznań 1958, s. 76, poz. 17
- Wystawa Prac Wacława Taranczewskiego, katalog, Centralne Biuro Wystaw Artystycznych, Sopot 1957, poz. 17
- Helena Blumówna, La peinture polonaise contemporaine, "Horyzonty" 1947, nr 3-5 (il.)
- "Przegląd Artystyczny" 1947, nr 3, s. 2 (il.)
- II Ogólnopolski Salon Zimowy Związku Plastyków, katalog, Towarzystwo Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie, Kraków 1947, poz. 249 (il.)

Studiował w Szkole Sztuk Zdobniczych w Poznaniu i krakowskiej ASP w pracowniach Fryderyka Pautscha i Feliksa Szczęsbego Kowarskiego. Pod koniec lat 20. przeniósł się do Warszawy. Tu debiutował w 1932 na II Salonie IPS. Był członkiem grupy Pryzmat. Po wojnie przebywał w Poznaniu i w Krakowie, z którym związał się na stałe. Od młodości interesowała go abstrakcja; w czasie studiów w Krakowie miał kontakty z futurystami. Malował pejzaże, martwe natury, portrety, był także autorem polichromii (m. in. w kościołach Najświętszej Marii Panny i Św. Marcina w Poznaniu). W Paryżu wszedł w krąg koloryzmu, którego paletę barw utrzymywał w następnych latach swej twórczości, choć z mocnym ograniczeniem używanych barw. Kompozycje artysty odznaczały się sprowadzeniem figur, bądź przedmiotów do syntetycznego znaku, zachowując funkcję dekoracyjną obrazu.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.