Bez tytułu, 1970

Francuski malarz pochodzenia węgierskiego, czołowy przedstawiciel op-artu i abstrakcji geometrycznej. Po przerwaniu studiów medycznych w Budapeszcie, wstąpił do akademii prowadzonej przez Aleksandra Bortnyka, zwanej Budapesztańskim Bauhausem. Jego nauczycielem był m.in. Moholy-Nagy. W akademii poznał konstruktywistyczne dzieła Malewicza, Mondriana, Kandinskiego i Gropiusa. W 1930 osiadł w Paryżu, poświęcając się głównie grafice, a od 1943 malarstwu. W swej sztuce Vasarely poszukiwał środków i metod, za pomocą których kreował wizualną dwuznaczność, wprowadzającą pewien percepcyjny dyskomfort w celu uzyskania silnych doznań wizualnych. Artystę fascynował ruch, eksperymentował ze sztuką kinetyczną. Od końca lat czterdziestych wystawiał w Paryżu, Europie i Ameryce. Uzyskał wiele międzynarodowych nagród. W 1970 otworzył w Gordes swoje muzeum, nieco później powstała Foundacion Vasarely w Aix-en-Provence, na Węgrzech istnieją dwa muzea poświęcone jego twórczości. Prace artysty znajdują się w większości liczących się międzynarodowych kolekcji, m.in. w paryskim Centrum Pompidou i nowojorskim MOMA.