Czarne wzgórze, 1988 r.

Ciemne, nieco abstrakcyjnie ukształtowane, wzgórza to jeden z ważniejszych motywów w twórczości Tomasza Tatarczyka. Artysta malował wzniesienia krótkimi, wyraźnymi liniami, tworząc zamknięte, jednolite przestrzenie o gładkiej fakturze. Prezentowana praca ma monumentalny i tajemniczy charakter, a jej ascetyzm podkreśla wąska gama barwna i oszczędność motywów. Historycy sztuki i krytycy nazywali Tatarczyka "wirtuozem czerni" - w jego kompozycjach doskonale widać fascynację bogactwem jednego koloru. Był samotnikiem, mieszkał wraz z żoną w Mięćmierzu, niedaleko Kazimierza nad Wisłą, z dala od wielkomiejskiego szumu. Główną inspiracją dla jego malarstwa było najbliższe otoczenie. Obiekty zaobserwowane w naturze przepuszczał przez filtr własnej wrażliwości i sposobu widzenia świata, by później przenieść je na płótno w sobie tylko wiadomy sposób. W jednym z wywiadów mówił o wątkach, pojawiających się w jego pracach: "Rodzą się czasami przypadkowo. Chodzę, krążę wokół tematu, wokół wycinków rzeczywistości, która na mnie szczególnie oddziałuje - i mam coraz wyraźniejszą, mocniejszą potrzebę, żeby coś z tym zrobić. Wtedy zaczynam pracować i rozwijam temat w cykl, aby przyjrzeć mu się z różnych stron. Oczywiście, na wybór tematu ma też wpływ stan mojego ducha, a także muzeum wyobraźni - dzieła sztuki, sceny z dzieciństwa, nawet kadry z filmu. Na przykład z filmów Jarmuscha, czarno-białych, tchnących pustką i zagubieniem(Artyści mówią. Z Tomaszem Tatarczykiem rozmawia Elżbieta Dzikowska, www.rosikonpress.com). Miał bardzo ciekawy, w pewien sposób ekstrawagancki, sposób organizacji pracy twórczej - wstępne szkice węglem tworzył zazwyczaj w ciszy, a dalej malował już przy muzyce klasycznej. Tomasz Tatarczyk to malarz, którego artystyczna droga rozpoczęła się stosunkowo późno. Kształcenie na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych rozpoczął dopiero w wieku 30 lat, wcześniej ukończywszy studia na Warszawskiej Politechnice. Malarstwa uczył się w latach 1976-81 w pracowni Jana Tarasina, którego - obok Zbigniewa Gostomskiego - wymienia się jako twórcę mającego największy wpływ na późniejszy styl Tatarczyka.
Studiował w warszawskiej ASP. Jego twórczość jest efektem wnikliwej obserwacji wybranych z otoczenia i wielokrotnie powtarzanych motywów: zamknięte bramy, drogi, wzgórza, wąwozy, woda i unoszące się na jej powierzchni łodzie lub brodzące w niej psy. Od 1984 r. współpracuje z Galerią Foksal w Warszawie. Jego prace były prezentowane na wielu wystawach indywidualnych m.in. w : Galerii Foksal, galerii BWA w Lublinie, Galerii Awangarda we Wrocławiu, Państwowej Galerii Sztuki w Sopocie, Galerii 86 w Łodzi, w Galerii Zachęta w Warszawie, Soho Center for Visual Arts w Nowym Jorku, Galerie Ucher, Kolonia. Uczestniczył w licznych wystawach zbiorowych. W 1999 r. został laureatem Grand Prix Międzynarodowego Konkursu Rysunku we Wrocławiu. Był stypendystą Fundacji Kościuszkowskiej w Nowym Jorku; Fundacji Sorosa w USA i Fundacji Rockefellera we Włoszech.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i naliczana jest degresywnie w zależności od kwoty wylicytowanej: do 100 000 złotych (włącznie) - w wysokości 18%, a powyżej 100 000 złotych - w wysokości 15%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.