MARTWA NATURA Z PATISONEM, OGÓRKAMI I CUKINIĄ, 2007

Uczęszczał do PLSP w Zamościu oraz warszawskiej ASP, którą ukończył w 1997 roku. W początkowym okresie twórczości tworzy pod wpływem fascynacji sztuką włoskiego renesansu oraz klasycyzmu. Powstałe w tym okresie obrazy charakteryzuje wieloplanowość, gładka struktura laserunków i miękki realistyczny modelunek o łagodnych przejściach światłocieniowych. W późniejszej twórczości artysta upraszcza przedstawienia, rozjaśnia paletę a budowę obrazu ogranicza do potraktowania elementów postaci lub martwej natury i tła jako jednolitej płaszczyzny koloru. Maluje cykle martwych natur, kwiatów, portretów, autoportretów oraz sceny zbiorowe z przedstawieniami dzieci i ludzi młodych. Tak charakteryzuje twórczość artysty w jednym z katalogów wystawowych Lechosław Lameński: "Blaszany modelunek światłocieniowy, w połączeniu z czystymi barwami (dominanta miękkich i neutralnych odcieni pastelowych), tworzy całość tyle efektowną, co wyrwaną z realnej rzeczywistości. Rzeczywistości, w której nie brakuje jednak alabastrowych pater i wazoników, szklanych dzbanków z wodą, porcelanowych filiżanek, talerzy, czy lampek nocnych, których zimne i matowe oraz na pół przezroczyste powierzchnie, zdają się nie reagować na ciepło niewidocznych promieni słońca i łagodnego, rozproszonego światła elektrycznego." (Tomasz Karabowicz. Malarstwo, Wirydarz Galeria Sztuki, styczeń-marzec 2009).