Na wydmach - poliptyk (kwadryptyk), 1979 r.

POCHODZENIE:
- Galerie Jack Visser, Amsterdam
- kolekcja prywatna, Holandia
WYSTAWIANY:
- "Tomasz Ciecierski", Galerie Jack Visser, Amsterdam, 1980

"Obecnie spośród wielu znaków owego złożonego języka Ciecierski zdecydował się wybrać jeden - ‘nabazgraną’ sylwetkę ludzką. Ta figuracja, rodem z art brut, zwielokrotniona wypełnia jego płótna. Malarz zrezygnował też z ‘realistycznych’ pejzażowych kadrów, nie wyrzeka się jednak perspektywy. Poddane jej prawom, rozsypane lub uszeregowane figury cofają się w głąb, lub wysuwają na plan pierwszy neutralnej bieli płótna". - KINGA KAWALEROWICZ

"Ja po prostu chcę, żeby to ciągle było malowanie, żeby to było o malowaniu i procesie malowania, nakładania - i to wszystko. A ostatecznego celu naprawdę nie widzę. Nie widzę takiego punktu, do którego dojdę i potem już można umierać". - TOMASZ CIECIERSKI

Malarstwo Tomasza Ciecierskiego w znacznej części pozostaje autotematyczne i przedstawia się jako prezentacja zagadnień i problemów właściwych samemu medium. Tym samym artysta kontynuuje modernistyczną refleksję na temat "specyfiki medium", jak określił ten problem amerykański krytyk Clement Greenberg. Jednak w odróżnieniu od wielu artystów i artystek zgłębiających granice i możliwości malarstwa Ciecierski nie ograniczał się nigdy do eksponowania płaszczyzny płótna i tworzenia kompozycji abstrakcyjnych. Częstymi motywami w malarstwie Ciecierskiego są pejzaże, choć bynajmniej nie oznacza to, że artysta utrwala w swoich pracach co raz to nowe widoki konkretnych miejsc, których krajobraz chciałby uchwycić. Tematyka pejzażu okazuje się dla niego punktem wyjścia do malarskiego rozstrzygnięcia motywu. Artysta często tworzył również rysunki, a w niektórych ze swoich płócien posługiwał się właśnie linearną, szkicową estetyką. Widoczne jest to również w prezentowanym tutaj poliptyku pod tytułem "Na wydmach". Na kolejnych częściach widoczne są postaci, malowane skrótowo jako szkicowo zaznaczone figury, z których część wypełniona została płaską plamą barwną. Kluczowa jest dla nich fragmentaryczność, brak pewnych części ciała, jakby uciętych. Powoduje to powstanie efektu płaskiej figury, jakby stworzonej przez przyłożenie szablonu. Postaci na tytułowych wydmach przedstawione zostały w stanie poruszenia, często nieco zabawnego poprzez uchwycenie ich w niezgrabnych skrętach tułowia. Daje się zauważyć u owych postaci również nagość, co nadaje pracy lekko erotycznego charakteru. Jedna z kwater poliptyku przedstawia prawdopodobnie roślinność, przedstawioną za pomocą kreskowania, wywołującą skojarzenia z trawami porastającymi wydmy. Całość malowana jest albo wskazaną już wyraźną kreską lub płaską plamą czystych barw, co daje wyrazisty efekt poprzez wywołanie kontrastu z neutralnym, jasnym kolorem tła. Charakterystykę jego twórczości udało się uchwycić Marii Morzuch w opisie analogicznego obrazu ze zbiorów Muzeum Sztuki w Łodzi: "Ciecierski zawsze oddawał się marzeniu
o toskańskim pejzażu i holenderskim porządku, stąd z jednej strony jego malarstwo jest określone przez ukrytą dyscyplinę komponowania czy konstruowania obrazu, z drugiej zaś cechuje się lekkością przepływających na płótnie kształtów, intensywnym kolorem, lekką ironią, czasem erotyzmem" (Maria Morzuch, [cyt. za:] Abecadło, [red.] Jarosław Lubiak, Muzeum Sztuki w Łodzi, Łódź 2010, s. nlb.).Kolejną ważną cechą sztuki Ciecierskiego - dającą się zauważyć również w prezentowanej pracy - jest komponowanie swoich obrazów z fragmentów, mniejszych części, które zostają ze sobą albo zestawione, albo dosłownie zespolone, co dotyczy zwłaszcza twórczości artysty powstałej po 2000 roku. W przypadku poliptyku "Na wydmach" zestawienie kilku obrazów daje wrażenie serii migawkowych ujęć, zestawionych ze sobą widoków, w których poprzez powtórzenie artysta akcentuje obecność postaci, ich poruszenie i, przynajmniej częściową, nagość. Choć artysta często podejmował zagadnienie pejzażu, bynajmniej nie tworzył go w naturze. Wywiedziony z modernizmu stosunek do warstwy wizualnej jako wartości nadrzędnej sprawia, że pejzaż okazuje się w tej twórczości wyłącznie punktem wyjścia dla problemów czysto malarskich: zestawienia kreski i plamy, tworzenia odpowiednio rozłożonej na powierzchni płótna kompozycji.

Ukończył warszawską Akademię Sztuk Pięknych, uzyskał dyplom w 1971 roku w pracowni prof. Krystyny Łady-Studnickiej. W latach 1972-85 był wykładowcą macierzystej uczelni. W 1981 i 1983 przebywał jako stypendysta w Stedelijk museum w Amsterdamie, w latach 1985-86 wyjechał na pobyt studyjny do Atelierhaus. Lata 1990-91 spędził w Musée d’Art Contemporain w Nîmes. W 1999 roku otrzymał nagrodę im. Jana Cybisa za dorobek twórczy. Jego prace wystawiane były wielokrotnie w kraju i za granicą, brały udział w prestiżowych międzynarodowych pokazach sztuki: Festiwale Malarstwa w Cagnes-sur-Mer (1982, 1984), Biennale w Sao Paulo (1987, 1994) oraz Documenta w Kassel (1992). Jego prace znajdują się m.in. w kolekcjach Muzeum Narodowego (Łódź, Kraków, Poznań, Warszawa, Wrocław) i Stedelijk Museum (Amsterdam).Współpracuje z Galerią Foksal w Warszawie, Wetering Galerie w Amsterdamie i Galerie Hansa Strelow w Düsseldorfie.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.