CZAROWNY LAS, 1974

Malarz amator, mistrz sztuki naiwnej. Malować zaczął pod koniec lat 20., ale wkrótce przestał. Do malarstwa powrócił w 1947 r. Z czasem jego twórczość stała się bardzo popularna i modna, nie tylko w Polsce. Wykonywał wówczas także obrazy na zamówienie. Wystawiał wielokrotnie w kraju i za granicą (m.in. na Międzynarodowym Biennale w Sao Paulo w 1973 r.). Prace m.in. w Muzeum Narodowym w Krakowie i Muzeum w Bielsku-Białej. Malarstwo Ociepki łączy podobieństwo ze sztuką Celnika Rousseau. "Roślinność bujna, egzotyczna z krajów gorących, którą uwiecznili Rousseau i Ociepka, łączyła się z kultem przyrody tak wspaniałej, że aż fantastycznej, z marzeniem o raju. Była kompensacją miejskiego życia obu malarzy" (A. Banach, Ociepka, Warszawa 1988, s. 44).
Nasz obraz zalicza się do najbardziej znanego typu kompozycji malarza, tj. przedstawiających egzotyczno-fantastyczną florę i faunę. Charakteryzuje go żywa kolorystyka oraz pewna groteskowość wyrażająca się w zabawnym wyglądzie zwierzęcych stworków.