Na balu maskowym

W twórczości Teodora Axentowicza świetnie widoczne są wpływy najważniejszych tendencji malarstwa ostatnich dekad XIX stulecia: monachijskiej tradycji Stimmungu, francuskiego impresjonizmu, jak również odkrywania przez artystów nowoczesnych dawnych mistrzów włoskich, hiszpańskich i holenderskich. Elegancka formuła portretowa Axentowicza zbliżała go do najbardziej cenionych i rozpoznawalnych na scenie artystycznej Paryża portrecistów epoki: Jamesa Whistlera, Giovanniego Boldiniego, Johna Sargenta czy Andersa Zorna. Marian Dienstl-Dąbrowa z perspektywy 1938 roku znakomicie opisał istotę pastelowych portretów artysty: "Axentowicz zdobył wcześnie tajemnicę powodzenia przez wykwint kompozycji układu modela, wyczucie najwłaściwszego gestu i spojrzenia. Dla kobiecego portretu stworzył własną pastelową technikę i subtelnie przyciszone zestawienia kolorystyczne gam. Jako tła używa często szarego papieru, z którego wyłania się leciuchno rysunek. Rzucane niby od niechcenia kreski pastelowe tworzą rytmiczne akcenty tak charakterystyczne dla pastelowych dzieł Axentowicza. (...) dbał przede wszystkim o malarskie zalety każdego portretu, śpiewając kolorystyczną gamę na przedziwnie delikatnym poczuciu harmonii kolorystycznej" (M. Dienstl-Dąbrowa, Teodor Axentowicz 1859 - 1938. Katalog wystawy pośmiertnej, Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie, 30 grudnia 1938 - 2 lutego 1939, Kraków 1938, s. 6-7).
Prezentowana praca wyróżnia się na tle wyrafinowanych i posągowych wizerunków modelek ciekawą konwencją portretową. Artysta skorzystał ze wzorca zaczerpniętego ze sztuki dawnej, mianowicie z antytetycznego sposobu zestawiania figur alegorycznych (młodość - starość, bieda - bogactwo itd.). Nieznana rudowłosa kobieta została przez Axentowicza ujęta w profilu, patrzy przed siebie, niby przecinając ramę obrazu. W tle, od razu za głową, spogląda w kierunku widza tajemnicza postać, Doppelgänger, czyli sobowtór uosabiający drugą naturę modelki. Artysta formułuje "symbolistyczne" przesłanie mówiące o niemożności przeniknięcia doznań emocjonalnych, zmysłowości i przewrotności ludzkiej psyche. Kobieta w tle nosi pawie pióra oraz balową maskę. Tym samym Axentowicz podejmuje popularny modernistyczny motyw maski i maskarady - figur stanowiących formy, za którymi skrywa się człowiek w swej autentyczności. Malarz zastosował bogatą i nasyconą paletę barwną, używając, oprócz preferowanych przez siebie zgaszonych i subtelnych tonów, błękitu, żółcieni i zieleni.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.