MŁODOŚĆ I STAROŚĆ, ok. 1900 r.

Motyw siwobrodego wiejskiego starca - lirnika wprowadził Axentowicz już w 1894 r. do Panoramy Racławickiej malowanej w Berlinie pod kierownictwem Wojciecha Kossaka. Potem wielokrotnie przedstawiał starców z lirą lub gromnicą, (w rodzajowych obrazach i pastelach Na gromniczną, ok. 1900 r.), ukazanych samotnie lub w towarzystwie młodej wiejskiej dziewczyny. Taka kompozycje, o symbolicznej wymowie zatytułowane Młodość i starość, Starzec i dziewczyna, Wizja wspomnienie- były przez malarza wielokrotnie powtarzana w technice pastelowej od 1900 r. do 1936 r., po prawie ostatnie lata jego życia.
Prezentowany pastel najbardziej zbliżony jest do opublikowanych w katalogu wystawy monograficznej Teodor Axentowicz 1859-1938, (Muzeum Narodowe w Krakowie, Kraków 1998) pasteli datowanych: ok. 1900 r. Starzec i dziewczyna (poz. III, 26, il. na s. 83) i Wizja - wspomnienie (poz. III, 33, il. na s. 88).
Teodor Axentowicz był portrecistą i twórcą scen rodzajowych związanych z obrzędami religijnymi Hucułów, jego ulubioną techniką zaś pastel, w którym z wirtuozerską swobodą mógł powielać cieszące się powodzeniem kompozycje.