Lwy, około 1905-1910

Tadeusz Styka, syn malarz Jana, uczył się malarstwa od swojego ojca. Od najmłodszych lat wykazywał uzdolnienia artystyczne. Jego dziecięce prace malarskie wysyłał ojciec na wystawy malarskie. Od 1900 roku kontynuował naukę w Paryżu, u E. Carriere`a i J.-J. Hennera. Ojciec czuwając nad jego karierą artystyczną zapraszał go do współpracy przy niektórych przedsięwzięciach malarskich, na przykład przy panoramie Bitwa pod Grunwaldem (nie doszła do skutku). Miał swoją pracownię w Paryżu, a od 1929 roku prowadził działalność również w Nowym Jorku. Malował głównie portrety. Był portrecistą uznanym wśród arystokracji i świata artystycznego. Portretował sławne osoby (między innymi Pole Negri, I. Paderewskiego). Tworzył także sceny rodzajowe, religijne oraz przedstawienia zwierząt.