Informel, 1958 r.

Tadeusz Kantor był spośród artystów polskich najczujniej wsłuchującym się w puls życia artystycznego na zachodzie Europy i w Stanach. Wierzył w postęp w sztuce i ciągle poszukiwał nowych, nie zużytych jeszcze form. Dlatego każdy jego wyjazd za granicę łączył się z importem nowych, zachodnich kierunków i tendencji. Pierwszy raz wyjechał do Paryża tuż po wojnie, w 1947. W maju 1955 wyjeżdża tam ponownie. Poznaje wtedy twórczość Wolsa, Foutriera, Mathieu i Pollocka. Po powrocie zaczyna tworzyć zupełnie inne obrazy, abstrakcje należące do propagowanego przez francuskiego krytyka Michela Tapie nurtu malarstwa akcji. Podobnie jak inni malarze gestu tytułuje je początkowo "Kompozycjami" a potem po prostu "Peinture" -" Obraz". Okres swojej działalności z lat 1956-63 on sam nazwał francuskim terminem Informel. Wolał to określenie wyłaniającej się "bezforemności" malarstwa materii, niż bardziej popularny w Polsce termin taszyzm (od "la tache" - plama). Określenie taszyzm wydawało się zbyt trywialnie i pejoratywnie sprowadzać sprawę do bryzgania i plamienia. Jak wyznawał: "Informel to nie była dla mnie sztuka abstrakcyjna, figuratywna, bo to... to byłem ja... To znaczy mój gust". Wykorzystywał techniki typowe dla malarstwa akcji: szybkie rozlewanie płynów na rozłożonym płótnie, wyciskanie farb prosto z tuby, uderzanie sznurkiem. To malowanie było dla niego swoistym ekspresyjnym spektaklem, parateatrem, w którym ważniejszy od efektu był sam spontaniczny, żywy gest, szczery proces twórczy.

W 1939 roku ukończył ASP w Krakowie. Był jednym z najwybitniejszych przedstawicieli polskiej awangardy artystycznej doby powojennej, a przede wszystkim twórcą polskiego teatru awangardowego eksperymentalnego teatru podziemnego, a od 1956 teatru Cricot 2 w Krakowie. Był współzałożycielem i członkiem Grupy Plastyków Nowoczesnych w 1945 roku. W 1955 odbył podróż do Paryża, gdzie zetknął się z najnowszymi tendencjami w sztuce światowej. W jego twórczości główną formą wypowiedzi artystycznej było malarstwo abstrakcyjne, zwłaszcza typu informel, zajmował się także grafiką; aranżował happeningi, zajmował się scenografią i filmem. Prowadził działalność pedagogiczną: w 1948 i 1968 roku w ASP w Krakowie i w 1961 w akademii w Hamburgu. Laureat m.in. nagrody Fundacji im. Goethego w 1978 w Szwajcarii.

Podatki i opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i naliczana jest degresywnie w zależności od kwoty wylicytowanej: do 100 000 złotych (włącznie) - w wysokości 18%, a powyżej 100 000 złotych - w wysokości 15%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.