Kompozycja, 1958 r.

W 1959 roku odbyła się indywidualna wystawa artysty w Galerie Lambert w Paryżu. Właśnie z tego okresu pochodzi powstały w Paryżu obraz wyraźnie zainspirowany malarstwem informel. To niezwykle interesujący przykład pracy z okresu, gdy kształtował się indywidualny styl Dominika. Pierwsza połowa lat 50. to dominacja drzeworytu w twórczości artysty. Na Biennale w Wenecji, w 1956 zaprezentował cyk drzeworytów pt. "Macierzyństwo". Pod koniec lat 50. w twórczości Dominika nastąpił powrót do malarstwa, które stało się podstawową formą wypowiedzi artysty. Po początkowej fazie malowania figuratywnego ("Macierzyństwo", 1955, prezentowane na wystawie w "Arsenale") Dominik zaczął odchodzić od form przedstawiających w stronę abstrakcyjnych. Obrazy z tamtego okresu zbliżone były do malarstwa informel, pozostając w kręgu fascynacji kolorem i naturą ("Czerwony ogród", "Kompozycje", 1957-59). Od początku niemal zaobserwować można charakterystyczne cechy formalne jego malarstwa: okrągłe lub owalne punkty i plamy o dość nieregularnych kształtach, niejednokrotnie stanowiące ślad po uderzeniu pędzlem. Powierzchnia płócien Dominika z lat 50. i 60. jest rozedrgana, wirująca, wybijają się z niej pojedyncze, rozświetlone plamy.