Winda, 1956 r.

BRZOZOWSKI Tadeusz
Urodził się w 1918 r we Lwowie, zmarł w 1987 r w Rzymie. Studiował w krakowskiej ASP, w czasie okupacji kontynuował naukę w Kunstgewerbeschule, ostatecznie studia skończył w 1945 r w krakowskiej ASP. W czasie okupacji ściśle współpraca z teatrem konspiracyjnym T. Kantora. Do 1948 r wystawiał z Grupą Młodych Plastyków. W latach 1950-55 nie uczestniczył w oficjalnym życiu artystycznym, zajmował się w tym czasie malowaniem polichromii kościelnych i konserwacją. W 1954 r przeniósł się do Zakopanego, gdzie mieszkał do końca życia. W Zakopanem podjął pracę pedagogiczną w Szkole Kenara - pracował w niej do 1969 r.Członek reaktywowanej w 1957 r Grupy Krakowskiej. W 1959 r w Paryżu związał się z międzynarodowym ruchem "Phases". W latach 1962 - 1979 był pedagogiem w PWSSP w Poznaniu, od 1977 r - profesorem. W latach 1979-81 był profesorem krakowskiej ASP. Początkowo tworzył malarstwo figuratywne, porzucił je na rzecz informel. Zbliżona do abstrakcji twórczość zawierała elementy groteski komentującej i interpretującej rzeczywistość. Mistrzostwo kolorystyczne artysty dawało wielki efekt dekoracyjny jego pracom. W ostatnich latach życia powrócił do sztuki figuratywnej. Sztuka artysty dwukrotnie reprezentowała Polskę na Biennale w Sao Paulo (1959 i 1975) oraz w Wenecji w 1962 r. Wielka wystawa pośmiertna artysty była prezentowana w latach 1997-8 w Muzeum Narodowym w Warszawie, a nastepnie w Zakopanem, Wrocławiu i Krakowie.