olej, płótno 135 x 218 cm sygn. p.d.: Tadeusz Ajdukiewicz | 1896
Porwanie, obraz znany także pod tytułami Branka, Branka tatarska i niemieckim Ein Überfall in der Steppe - dzięki licznym reprodukcjom - to w swoim czasie chyba jedno z najbardziej popularnych dzieł Tadeusza Ajdukiewicza, zwracające uwagę egzotycznym, dramatycznym tematem. Wedle słów współczesnego recenzenta, rzecz dzieje się w Bułgarii, której mieszkańców Ajdukiewicz miał sposobność poznać podczas dłuższej wycieczki w te strony [...] a patrzeć umiał dobrze, skoro uwagi jego nie uszedł żaden szczegół charakteryzujący akcję i nadający jej barwność i życie. W dali widać gorejącą osadę - to baszybuzuki podłożyli ogień, ażeby w zgiełku i przestrachu, stąd powstałym, łatwiej móc dokonać zbrodniczego swego napadu i bezpieczniej ujść ze zdobyczą. Środkiem przez pola pędzi główny przywódca wyprawy. Przed sobą trzyma półnagą Turczynkę [?] na twarzy dziewczyny odbija się przestrach, jedną ręką uchwyciła się grzywy konia, drugą odpycha napastnika [...] Zarówno w rysunku, pełnym śmiałej ekspresji, jak i w szczegółach kompozycji, znać tu rękę znakomitego artysty, a zarazem w dosadnej charakterystyce koni uderza wytrawność i temperament mistrza. (patrz niżej: "Tygodnik Ilustrowany" 1897).
Wydaje się jednak, że - wbrew autorowi cytowanego tekstu - porwana dziewczyna nie jest Turczynką, a Bułgarką, a napastnicy - baszubuzuki - to żołnierze nieregularnych, niekarnych i łupieżczych oddziałów wojsk tureckich, znani z okrucieństw i gwałtów, jakich dopuszczali się wobec ludności cywilnej podczas bułgarskiego powstania kwietniowego w 1876 r. i następnie w czasie wojny rosyjsko-tureckiej w latach 1877-1878.
Obraz opisywany, wzmiankowany i reprodukowany: - "Moderne Kunst in Meister-Holzschnitten nach Gemälden und Sculpturen berühmter Meister der Gegenwart" Band XI, 1896/1897, Verlag: R. Bong, Berlin; (jako: Ein Überfall in der Steppe; drzeworyt ten reprodukowany był następnie w prasie polskiej); - "Tygodnik Ilustrowany", 1897, II półrocze, nr 27 z dn. 22 VI (3 VII), il. na s. 528-529 (repr. ryciny wydawnictwa R. Bonga, Berlin); tekst: D., Nasze Ryciny. Porwanie, s. 532; - "Życie i Sztuka" (dodatek do "Kraju") 1897, il. na s. 317 [Branka tatarska]; - "Ziarno" 1908, nr 47 (20 VI), il. s. 10 (Porwanie branki); - "Ziarno" 1911, nr 34 z dn. 24 VIII, il. s. 673 (Porwanie); - IVty Katalog dzieł sztuki polskiej z 27 ilustracjami, Salon Sztuki i Antykwarnia Abe Gutnajera, Warszawa 1924, [listopad], s. nlb. nr kat. 56 (jako Branka); - Salon Sztuki i Antykwarnia Abe Gutnajera [Katalog dzieł malarstwa polskiego], Warszawa, ul. Mazowiecka 16, 1926, s. nlb., nr kat. 10 (Branka); - L. Grajewski, Bibliografia ilustracji w czasopismach polskich XIX i pocz. XX w. (do 1918), PWN, Warszawa 1972, s. 13, poz. 18 (jako Branka); - I. Jakimowicz, Ajdukiewicz Tadeusz [w:] Słownik artystów polskich i obcych w Polsce działających. Malarze, rzeźbiarze, graficy, T. I; A-C., Ossolineum, PAN, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk, 1971, s. 12.
AJDUKIEWICZ Tadeusz
Był artystą związanym z mecenatem arystokracji i dworów panujących; w tych kręgach zrobił prawdziwą karierę, a jego obrazy podobały się powszechnie. Studia malarskie rozpoczął w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych. Później kształcił się jeszcze w Wiedniui w Monachium - w Akademii i pracowni J.Brandta. Po studiach przez kilka lat malował portrety po polskich dworach kresowych. Ok. 1877 wyjechał do Paryża, a stamtąd, wraz z Władysławem Branickim odbył podróż na Bliski Wschód, która dostarczyła mu wielu wrażeń i tematów malarskich. Ok. roku 1882 zamieszkał w Wiedniu, zajął pracownię po H. Makarcie i malował dla dworu cesarskiego i arystokracji. W 1893 był w Londynie, gdzie portretował księcia Walii, w 1884 pracował na dworze sułtańskim w Konstantynopolu, następnie także w Sofii, Petersburgu i Bukareszcie. W Rumunii osiadł na dłużej jako malarz nadworny Karola I. Po wybuchu I wojny światowej powrócił do kraju i, mimo starszego wieku, zaciągnął się do Legionów.
Informacje dla kupujących:
Do każdego obiektu można zgłosić chęć kupna.
Polecamy skorzystanie z opcji"LICYTUJ TELEFONICZNIE lub Z LIMITEM CENY".
Udział w licytacji odbywa się za pośrednictwem telefonu lub reprezentujemy Państwa zgłoszenia do wskazanego limitu ceny (informacja poufna).
Udzielamy informacji na temat obiektów i sposobu licytacji:
tel.: 22 818 94 68, tel. kom.: 506 122 445
e-mail: aukcje@artinfo.pl
Artinfo.pl obsługuje zlecenia telefoniczne tylko przy zgłoszeniach powyżej 1000 zł. Zlecenia poniżej, należy składać w postaci maksymalnego limitu ceny.
Termin płatności za zakupione obiekty wynosi 7 dni od daty aukcji.
Organizator aukcji dolicza 18% opłatę do ceny sprzedaży (w tym zawarty jest podatek VAT i droit de suite).
Do wybranych obiektów - oznaczonych w katalogu * - do wylicytowanej ceny doliczona zostanie opłata organizacyjna w wys. 26% (w tym zawarty jest podatek VAT, droit de suite i podatek graniczny).
Artinfo.pl nie pobiera żadnych dodatkowych kosztów pośrednictwa. Nie wymagamy wpłaty wadium. Informujemy, że zakup na aukcji jest prawnie zawartą umową kupna-sprzedaży i nie podlega rezygnacji.
Zgłoszenia chęci kupna przyjmowane są od osób zalogowanych w Artinfo.pl
W przypadku braku konta prosimy o rejestrację.
Uwaga - osoby nie pamiętające nazwy użytkownika i hasla mogą otrzymać przypomnienie na adres mailowy, użyty przy pierwszej rejestracji konta.
Prosimy wybrać poniższy link „przypomnij hasło” i wypełnić tylko pole adres e-mail.
W przypadku pytań, prosimy o kontakt z naszym biurem: 22 818 94 68 (poniedziałek - piątek: 10:00 - 17:00) email: aukcje@artinfo.pl