Portret damy w szafirowej sukni, 1892

Malarz, uczeń krakowskiej SSP w pracowni W. Łuszczkiewicza. Studia kontynuował w Wiedniu oraz w akademii monachijskiej u O. Seitza i A. Wagnera, a także w pracowni Józefa Brandta. W 1877 wyjechał do Paryża, a następnie, z Władysławem Branickim, w podróż po Bliskim Wschodzie. Po powrocie przebywał w Krakowie malując portrety, m. in. Heleny Modrzejewskiej (1880), w tym czasie tworzył także sceny rodzajowe o tematyce orientalnej i rodzimej. W 1882 przeniósł się do Wiednia po sukcesie jaki odniósł jego obraz "Sztab arcyks. Albrechta". W 1884 otrzymał pracownię po zmarłym H. Makarcie. W 1894 na zaproszenie sułtana tureckiego przebywał w Konstantynopolu. Wykonywał portrety w Sofii, malował w Bukareszcie, w 1899 pracował dla dworu w Petersburgu, ok. 1904 jako malarz rumuńskiego dworu osiadł na stałe pod Bukaresztem. W czasie I. wojny walcząc w Legionach zachorował na zapalenie płuc i zmarł w szpitalu wojskowym. Artysta wystawiał swoje prace w krakowskim i lwowskim TPSP, w TZSP w Warszawie, a także w Wiedniu, Dreźnie, Monachium , Pradze i Bukareszcie. Jego portrety, sceny wojskowe, myśliwskie, motywy orientalne cechowało znakomite opanowanie warsztatu i biegłość w odtwarzaniu szczegółów.