Po bitwie, 1914 r.

AJDUKIEWICZ Tadeusz
Był artystą związanym z mecenatem arystokracji i dworów panujących; w tych kręgach zrobił prawdziwą karierę, a jego obrazy podobały się powszechnie. Studia malarskie rozpoczął w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych. Później kształcił się jeszcze w Wiedniui w Monachium - w Akademii i pracowni J.Brandta. Po studiach przez kilka lat malował portrety po polskich dworach kresowych. Ok. 1877 wyjechał do Paryża, a stamtąd, wraz z Władysławem Branickim odbył podróż na Bliski Wschód, która dostarczyła mu wielu wrażeń i tematów malarskich. Ok. roku 1882 zamieszkał w Wiedniu, zajął pracownię po H. Makarcie i malował dla dworu cesarskiego i arystokracji. W 1893 był w Londynie, gdzie portretował księcia Walii, w 1884 pracował na dworze sułtańskim w Konstantynopolu, następnie także w Sofii, Petersburgu i Bukareszcie. W Rumunii osiadł na dłużej jako malarz nadworny Karola I. Po wybuchu I wojny światowej powrócił do kraju i, mimo starszego wieku, zaciągnął się do Legionów.