Portret góralki, 1937

Sylweriusz Saski w kraju zamieszkał wraz z ojcem, który wrócił z emigracji w roku 1871. Osiedlili się w Krakowie. Tam uczył się malarstwa i rzeźby w Szkole Sztuk Pięknych począwszy od roku 1884. W 1888 otrzymał srebrny medal za osiągnięcia w szkole i II nagrodę w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych za rzeźbę. W roku 1890 kontynuował naukę w akademii monachijskiej
u Seitza. Po powrocie studiował na Oddziale Kompozycji u Matejki. Studia ukończył ze złotym medalem za obraz Karciarze wiejscy. Po początkowych sukcesach w okresie studiów cieszył się nadal dużym wzięciem malując sceny rodzajowe, portrety i sceny religijne. Dużo wystawiał, w krakowskim Towarzystwie Sztuk Pięknych w latach 1890-1908, tu zorganizowano mu w roku 1929 wystawę zbiorową jego prac; w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w poprzednim stuleciu i potem w latach 1923-1930. W tym samym czasie wystawiał nadal w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie (1922-1935). W czasie II wojny światowej zamieszkał na Cyrhli. Dzisiaj jego dzieła znajdują się między innymi w zbiorach Muzeów Narodowych Krakowa i Warszawy, w Muzeum Historycznym m. Krakowa i w Muzeum Tatrzańskim.