Portret warszawskiego gimnazjalisty

W 1930 roku najważniejsze z artystycznych czasopism międzywojnia, "Sztuki Piękne", poświęciły zmarłemu dekadę wcześniej Lentzowi duży artykuł. Artur Schroeder pisał w nim entuzjastycznie o sztuce malarza, uznawanego wtedy nie tylko za jednego z najważniejszych polskich portrecistów, lecz także za jedną z kluczowych postaci warszawskiego środowiska artystycznego: "Historykowi sztuki niepodobna przejść obok tych dzieł obojętnie, tyle w nich siły wyrazu, tak znakomicie uchwycone psychiczne właściwości, tak skomponowane jako bryły, takie niezrównane mają szczegóły (...). Zastanawiały go te twarze, będące niejako otwartemi księgami przeżyć. Każda jest inna, w każdej jest inny wyraz, inne są przeżycia, inne charaktery. A wydobyto to z taką siłą przekonania, z taką precyzją, a jednak tak jakoś po prostu, że narzuca się wszystko oczom patrzącego i wdraża w pamięć." (Artur Schroeder, Stanisław Lentz, Sztuki piękne, r. 6, 1930, s. 138)
Malarz, rysownik, karykaturzysta. Czołowy reprezentant warszawskiego środowiska artystycznego. Uczęszczał do krakowskiej Szkoły Sztuk Pięknych w latach 1877 - 79 u Feliksa Szynalewskiego i Izydora Jabłońskiego i w warszawskiej Klasy Rysunkowej. Studia kontynuował w Akademii Monachijskiej i Academie Julian w Paryżu. Debiutował w 1881 r. w warszawskim Salonie Aleksandra Krywulta obrazami o tematyce rodzajowej. Uznanie i powodzenie przyniosła mu twórczość portretowa (m.in. złoty medal na Salonie Paryskim 1911) inspirowana często sztuką Fransa Halsa. Modelami realistycznych portretów Lentza byli przedstawiciele warszawskiej inteligencji oraz reprezentanci wielkiej finansjery, mieszczaństwa i arystokracji. Tworzył także imponujące portrety zbiorowe oraz realistyczne sceny rodzajowe.


Podatki i opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i naliczana jest degresywnie w zależności od kwoty wylicytowanej: do 100 000 złotych (włącznie) - w wysokości 18%, a powyżej 100 000 złotych - w wysokości 15%.