Powrót

Artinfo.pl Portal Rynku Sztuki
ul. Dzielna 3, 00-162 Warszawa
tel. 022 818 94 68 | biuro@artinfo.pl

Stanisław KAMOCKI (1875 - 1944)

Pejzaż majowy z kościołem

olej, tektura;
49 x 62 cm;
sygnowany po lewej stronie na dole: St. Kamocki

Stanisław Kamocki malarstwo studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych u F. Cynka, L. Wyczółkowskiego, J. Malczewskiego i J. Stanisławskiego w latach 1891-1900. Uważany jest za najzdolniejszego ucznia tego ostatniego i jednego z najciekawszych pejzażystów polskich. Po ukończeniu studiów podróżował, był w Paryżu, we Włoszech, w Niemczech i w Szwajcarii. W 1919 roku objął katedrę pejzażu w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, kontynuując rozwój szkoły pejzażu zapoczątkowanej przez Stanisławskiego. Od 1942 roku nauczał w zakopiańskiej Państwowej Szkole Góralskiej Sztuki Ludowej. Najczęściej malował pejzaże, rzadziej martwe natury i wnętrza. Najwyżej cenione są w jego twórczości nastrojowe krajobrazy, powstałe po 1910 roku, malowane szerokimi, śmiałymi pociągnięciami pędzla, w których malarz dokonuje syntezy barwnej poszczególnych elementów pejzażu.

"Kamocki zastosował tu wyraźnie obniżony punkt widzenia i japonizujący sposób kadrowania, podobnie jak we wcześniejszych swych obrazach, które ukazują kościół w skrócie perspektywicznym, spoza drzew lub krzewów np. "Kościół w Woli Radziszowskiej", ok. 1907 (z równie dramatyczną, jak w omawianym obrazie, grą światłocieni), "Kościół w Paczułtowicach" ok. 1908, czy "Stary kościół w Zakopanem", ok. 1910 (z analogicznym do omawianego obrazu ucięciem górnych partii architektury)Ó. (cytat z ekspertyzy)

cena wywoławcza: Informacja dostępna po wykupieniu abonamentu

Szczegółowe informacje o aukcji, na której licytowany był ten obiekt dostępne są po wykupieniu abonemantu.

Dodatkowy opis

Nota biograficzna:

KAMOCKI Stanisław
Malarz i grafik. Urodził się 18 listopada 1875r. w Warszawie, zmarł 10 lipca 1944r. w Zakopanem. Od 1912 był żonaty z Zofią z Zatheyów, córką pedagoga i literata Hugona. Siostra Zofii - Jadwiga - była żoną malarza Władysława Jana Pochwalskiego i matką malarzy Kaspra i Stanisława Pochwalskich.
Studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych u Leona Wyczółkowskiego, Jacka Malczewskiego i Jana Stanisławskiego. Naukę uzupełnił w Paryżu. Nauczał malarstwa w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych dla Kobiet M.Niedzielskiej, a od roku 1919 r. prowadził katedrę pejzażu na ASP. Był członkiem Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka", wiedeńskiej Secesji i towarzystwa "Sztuka Podhalańska". Uznawany jest - obok S. Filipkiewicza i L. Misky'ego - za jednego z najwybitniejszych kontynuatorów symbolistycznej formuły pejzażowego malarstwa Stanisławskiego. Utrwalał widoki Wołynia, Podola, Spisza, Orawy, okolic Krakowa i Zakopanego. Pozostając pod przemożnym wpływem sztuki Stanisławskiego malował gęstą olejną farbą o równomiernym natężeniu barw stosując niewielkie napięcia walorowe. Od 1906 r. Kamocki monumentalizuje tematy pejzażowe opracowywane wcześniej na niewielkich formatowo obrazach. W latach młodzieńczych artysta syntetyzuje formy, kształty buduje dynamicznie kładzioną plamą barwną, traktując dekoracyjnie poszczególne elementy pejzażu - drzewa, budynki, chmury. Wówczas właśnie wyzwala się spod wpływu mistrza tworząc własny, niepowtarzalny styl malarstwa krajobrazowego.Od 1910 roku prowadził katedrę pejzażu w ASP w Krakowie. Należał m.in. do wiedeńskiej Secesji, TAP „Sztuka”, PZAP w Krakowie. Był założycielem Towarzystwa Sztuki Podhalańskiej. Kamocki był jednym z najlepszych kontynuatorów sztuki Jana Stanisławskiego. Głównym tematem jego malarstwa jest pejzaż - szczególnie ziemi podkrakowskiej i Podhala. Pejzaże te powstawały głównie w plenerze. Gamę barwną ograniczał do zieleni i szarych błękitów. Był również twórcą plakatów oraz dekoracji kabaretu „Zielony Balonik”. Wykonywał też litografie barwne o tematyce krajobrazowej.

biuro@artinfo.pl | www.artinfo.pl