WIDOK KAZIMIERZA, 1997

Stanisław Łazorek studiował w latach 1958-64 na ASP w Warszawie, dyplom uzyskał w 1964 roku w pracowni Stanisława Szczepańskiego. Po studiach podróżował po Czechosłowacji, ZSRR i NRD. Uprawiał malarstwo sztalugowe - pejzaże i kompozycje figuralne, grafikę, rysunek, projektował również scenografię w teatrach studenckich. Miał wiele wystaw krajowych i zagranicznych m.in. w Wiedniu, Pradze, Karlovych Varach, Berlinie, Hamburgu, Brukseli, Oslo, Nowej Zelandii, Sindelringen, Dusseldorfie, Antibes, Nowym Jorku, New Hope (USA). W roku 1970 artysta odszedł od swego dotychczasowego malarstwa, wywiedzionego z "nowej figuracji" i tematem swoich obrazów uczynił prawie wyłącznie Kazimierz Dolny. Malował w jasnych, pastelowych tonacjach, nadając swoim dziełom łagodny, liryczny klimat. Bardzo często idealizował widoki miasteczka.
Przy pomocy szybkich ruchów pędzla oraz grubo nakładanej farby malarz kreśli sugestywną scenę z codziennego życia Kazimierza. Ubrane w kolorowe stroje mieszczki z pakunkami trzymanymi w rękach kroczą niespiesznie jedną z ulic miasta. Przykrywający całą okolicę śnieg mieni się różnymi odcieniami na dachach domów i konarach drzew. Całość ujęcia tchnie spokojem i równowagą, jaka istnieje pomiędzy architektoniczną zabudową a naturą. Dzięki temu artyście udało się w tym obrazie stworzyć wizję afirmującą uroki naszego rodzimego krajobrazu oraz wydobyć jego naturalne piękno.