WIEŻE KOŚCIOŁA MARIACKIEGO W KRAKOWIE

Stanisław Fabijański, malarz, rzeźbiarz. Rozpoczęte w 1880 roku pod kierunkiem rzeźbiarza L. Marconiego we Lwowie studia, kontynuował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych (1883-88), m.in. u Feliksa Szynalewskiego, Izydora Jabłońskiego, Władysława Łuszczkiewicza, Jana Matejki. W 1888 roku wyjechał na studia do Monachium, gdzie uczył się u Antona Wagnera. Po podróży do Włoch zamieszkał w Krakowie. Od roku 1886 brał udział w licznych wystawach w kraju i za granicą: m.in. w TZSP w Krakowie, w Salonie Krywulta w Warszawie, Brukseli, Paryżu i w Pałacu Sztuki w Buffalo. Cieszył się dużą popularnością jako malarz zabytkowych miast polskich, zwłaszcza Krakowa. Obok licznych widoków kościołów, starych zaułków, Wawelu, malował także portrety.
Wieże Kościoła Mariackiego ukazane zostały o wschodzie słońca, co widać po sposobie oświetlenia północnej wieży, zwanej hejnałową. Światło pada na jedną ze ścian ośmioboku, na którym wspiera się hełm. W górnym prawym rogu widać ciemne niebo odchodzącej nocy. W prawym dolnym narożniku ukazana została charakterystyczna sylwetka kościoła ss. Piotra i Pawła.