PEJZAŻ Z KRAKOWA, 1902

Stanisław Fabijański, malarz, rzeźbiarz. Rozpoczęte w 1880 pod kierunkiem rzeźbiarza L. Marconiego we Lwowie studia kontynuował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych (1883-88), m.in. u F. Szynalewskiego, I. Jabłońskiego,W. Łuszczkiewicza, J. Matejki. W 1888 wyjechał do Monachium, gdzie uczył się u A. Wagnera. Po podróży do Włoch zamieszkał w Krakowie. Od 1886 brał udział w licznych wystawach w kraju i za granicą: m.in. w TZSP w Krakowie, w Salonie Krywulta w Warszawie, Brukseli, Paryżu i w Pałacu Sztuki w Buffalo. Cieszył się dużą popularnością jako malarz zabytkowych miast polskich, zwłaszcza Krakowa. Obok licznych widoków kościołów, starych zaułków, Wawelu, malował także portrety. Edward Łepkowski (1902 Kraków - 1979 tamże), któremu dedykowana jest prezentowana praca, był doktorem historii sztuki UJ. W latach 936-39 pełnił funkcję dyrektora Muzeum Okręgowego im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy. Był wieloletnim pracownikiwm Muzeum Narodowego w Krakowie (kustosz Muzeum Czapskich, później Domu Jana Matejki).