AUTOPORTRET, 1941

Malarz, rzeźbiarz. Rozpoczęte w roku 1880 pod kierunkiem rzeźbiarza L. Marconiego we Lwowie studia kontynuował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych (1883-88), m.in. u F. Szynalewskiego, I. Jabłońskiego, W. Łuszczkiewicza, J. Matejki. W 1888 roku wyjechał do Monachium, gdzie uczył się u A. Wagnera. Po podróży do Włoch zamieszkał w Krakowie. Od roku 1886 brał udział w licznych wystawach w kraju i za granicą. Cieszył się dużą popularnością jako malarz zabytkowych miast polskich, zwłaszcza Krakowa. Obok licznych widoków kościołów, starych zaułków, Wawelu, malował także portrety. Był też autorem plakatów oraz ilustracji do czasopism.