Przed polowaniem

Stanisław Gibiński podczas studiów w Krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych pozostawał pod dużym wpływem J. Fałata i L. Wyczółkowskiego. Z Fałatem połączyło go zamiłowanie do techniki akwarelowej, Wyczółkowski zaś uwrażliwił go na problematykę luministyczną obrazów. Był przede wszystkim akwarelistą; dorobek artysty obejmuje około 3 tysięcy akwarel. Odznaczały się staranną fakturą, unikał zacieków farby, mających dawać złudzenie "żywiołowej" techniki. Podstawą był dla niego rysunek tworzący organiczną całość z umiejętnie położoną plamą barwną. Artysta posiadał cenną umiejętność pomijania zbędnych szczegółów i koncentracji uwagi na rzeczach najistotniejszych dla sugestywnej wizji krajobrazu. Szczególnie charakterystyczne były obrazy przedstawiające sceny z myśliwymi przygotowującymi się do wymarszu na łowy, często w scenerii zimowej. Wystawiał przede wszystkim w TSPS w Krakowie i na wystawach "Niezależnych".