Maki w wazonie, 1932 r.

Stanisław Ejsmond był synem Franciszka, również malarza, który był jedynym nauczycielem malarstwa syna. Debiutował w 1910 r. w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych i wystawiał tam swoje prace w latach 1910- 37, za które zdobył wiele nagród i medali (m.in. w 1932 r. za obraz "Róże"). W 1929 r. wystawiał w gronie artystów nie stowarzyszonych w Poznaniu. 7. IX. 1939 r. wyjechał z Warszawy wywożąc zbiory Zachęty m.in. Bitwę pod Grunwaldem i Kazanie Skargi J. Matejki do Lublina, gdzie zginął podczas bombardowania miasta. Malował głównie kwiaty, martwe natury o motywach łowieckich, portrety, niekiedy obrazy o tematyce fantastycznej. Wykonywał także panneaux dekoracyjne, m.in. dla firm E. Wedel i F. Bohm oraz plakaty propagandowe.