Strumień leśny po burzy

Stanisław Dębicki rozpoczął naukę malarstwa w wiedeńskiej akademii u C. Griepenkerla w 1881 roku. Naukę kontynuował w krakowskiej akademii i w monachijskiej od roku 1884 u A. Wagnera. Powróciwszy do kraju osiadł na krótko w Kołomyi, wtedy zainteresował się obyczajami Hucułów. W latach 1890 - 1891 kontynuuje wykształcenie w Paryżu, w Académie Colarossi. Po powrocie osiadł na stałe we Lwowie. Przystąpił do Towarzystwa "Sztuka" oraz do Związku Artystów Polskich we Lwowie oraz od 1902 roku do wiedeńskiej Secesji. W 1909 roku powierzono mu katedrę malarstwa dekoracyjnego Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Jako członek jury zajmował się wyborem dzieł na wystawy Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych we Lwowie. Sam dość rzadko wystawiał, w Krakowie i we Lwowie. Głównie malował portrety i sceny rodzajowe, początkowo w konwencji realistycznej, następnie przenosił do swojego malarstwa zdobycze impresjonizmu francuskiego. Podał się również wpływowi sztuki japońskiej. Zajmował się także innymi dziedzinami sztuki, grafiką, ilustracją, rzeźbą, scenografią i projektowaniem sztuki użytkowej.