Pejzaż zimowy, 1895

na odwrocie nalepka: GERGOWICZ & BAUER | we Lwowie ul.Balicka 16. | polecają po cenach najprzystępniejszych swój | skład przyborów piśmiennych | towarów galanteryjnych z brązu, drzewa, skóry, pluszu i.t.p. | ALBUMY do fotografij, GARNITURY na biórka (sic!) | RAMKI do fotografj i we wszystkich formatach KAŁAMARZE różnego wyrobu | PUGILARESY, portmonetki, tytonierki LUSTERKA kieszunkowe | SCYZORYKI i nożyczki angielskie PERFUMERIA francuska i angielska | PRAWDZIWA wodakolońska (sic!) i wszelkie przybory toaletowe | FARBY olejne i akwarelowe PŁÓTNA MALARSKIE w różnych szerokościach | PĘDZLE, PALETY i wszelkie przybory do malowania | i rysowania | Obrazy świętych i rodzajowe | ramy do obrazów wnajnowszych (sic!) wzorach najtaniej Stanisław Dębicki rozpoczął naukę malarstwa w wiedeńskiej akademii u C. Griepenkerla w 1881 roku. Naukę kontynuował w krakowskiej akademii i w monachijskiej u A. Wagnera od roku 1884. Powróciwszy do kraju osiadł na krótko w Kołomyi, wtedy zainteresował się obyczajami Hucułów. W latach 1890-1891 kontynuuje wykształcenie w Paryżu, w AcadŽmie Colarossi. Po powrocie osiadł na stałe we Lwowie. Przystąpił do Towarzystwa "Sztuka" oraz
do Związku Artystów Polskich we Lwowie oraz od 1902 roku do wiedeńskiej Secesji. W 1909 roku powierzono mu katedrę malarstwa dekoracyjnego Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Jako członek jury zajmował się wyborem dzieł na wystawy Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych we Lwowie. Sam dość rzadko wystawiał, w Krakowie i we Lwowie. Głównie malował portrety i sceny rodzajowe, początkowo w konwencji realistycznej, następnie przenosił do swojego malarstwa zdobycze impresjonizmu francuskiego. Podał się również wpływowi sztuki japońskiej. Zajmował się także innymi dziedzinami sztuki, grafiką, ilustracją, rzeźbą, scenografią, projektowaniem sztuki użytkowej.
Juliusz Makarewicz jako student wydziału architektury politechniki lwowskiej otrzymał stypendium hrabiego Karola Lanckorońskiego na dalsze studia. Rozpoczął naukę w akademii wiedeńskiej u C. Gripenkerla, kontynuował do 1882 roku w Monachium i w Rzymie. W 1897 roku założył wraz z A. Augustynowiczem szkołę malarstwa dla kobiet we Lwowie. Malował olejno i akwarelą, głównie sceny rodzajowe, często z życia Hucułów. Uprawiał malarstwo monumentalne, był autorem między innymi polichromii w cerkwi w Stanisławowie, na uniwersytecie lwowskim, kościołach w Piotrkowie, w Brześciu Kujawskim, w Chorzowie. Zajmował się również projektowaniem witraży, ilustratorstwem, konserwacją dzieł. Sporadycznie podejmował temat krajobrazu. Jego dwa Pejzaże górskie znajdują się w zbiorach Muzeum Sztuki Ukraińskiej we Lwowie.
Obaj malarze przyjaźnili się jeszcze od czasów lwowskich. Syn Juliusza, Jerzy malował w pracowni Dębickiego. Zbliżeniu obu artystów sprzyjały między innymi wspólne zainteresowania motywami ludowo-rodzajowymi i folklorem huculskim.