Planty krakowskie, 1906

Uczeń Stanisławskiego i typowy przedstawiciel stworzonej przez niego krakowskiej szkoły malarstwa pejzażowego. Od swego nauczyciela przejął specyficzny sposób posługiwania się płasko i szeroko kładzioną plamą barwną oraz upodobanie do stosowania harmonijnych zestawień kolorystycznych.
W malowanych miękko i swobodnie pejzażach starał się uchwycić odmienność polskiego krajobrazu. Najczęstszym tematem jego płócien były zatopione wśród drzew dwory i kościoły oraz wiejskie zagrody.
Czajkowski studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych w latach 1896-1907 u Józefa Unierzyskiego, Jacka Malczewskiego równocześnie studiując w monachijskiej Akademii u Johanna Hertericha i w paryskiej Academie Julian. Należał do Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka", był profesorem warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych.