WJAZD HENRYKA DĄBROWSKIEGO DO POZNANIA

Początki wykształcenia artystycznego zawdzięczał Stachowiczowi, którego obrazy kopiował. W latach 1847-54 i 1856-57 uczył się w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem Wojciecha Kornelli Stattlera, Aleksandra Płonczyńskiego, Władysława Łuszczkiewicza. Malował przeważnie zabytkowe budowle Krakowa - perspektywiczne widoki wnętrz, które uzupełniał niejednokrotnie sztafażem ludzkim. Obrazy te odznaczały się dobrym rysunkiem perspektywicznym i dokładnym oddaniem szczegółów architektonicznych. Zajmował się kopiowaniem obrazów, które przy okazji "poprawiał", restaurował obrazy i freski. Przyjaźnił się z Jackiem Malczewskim i często mu pozował do różnych kompozycji, służąc za model starca. Wystawiał w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie w latach 1869-94, w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie oraz salonie Krywulta (1883, 1893, 1901).