WYBRZEŻE, 1925

Soter Jaxa-Małachowski studia artystyczne rozpoczął w szkole rysunkowej w Odessie, w latach 1892-1894 uczył się w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych u Cynka, Jabłońskiego, Łuszczkiewicza, a następnie w Szkole Rysunku i Malarstwa Stanisława Grocholskiego w Monachium. Po powrocie do kraju od 1902 osiadł w Krakowie, skąd na dwa lata przeniósł się do Zakopanego. W latach 1905, 1925 i 1928 podróżował do Włoch. Był członkiem warszawskiego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych. Malował przede wszystkim krajobrazy: pejzaże morskie i nokturny, a także motywy tatrzańskie, widoki miejskie. Rzadziej malował portrety, głównie rodzinne, które znalazły się we Lwowskiej Galerii Obrazów. Po pierwszej wojnie Małachowski najchętniej pracował w technice gwaszu i akwareli, a także pastelu, w których osiągnął biegłość i mistrzostwo. Uczestniczył w wielu wystawach zbiorowych, m. in. Towarzystwa Sztuk Pięknych w Krakowie, Warszawie i we Lwowie, w wystawach Związku Polskich Artystów Plastyków, w Salonie Krywulta. Miał też w Krakowie kilka wystaw indywidualnych. Jego prace znajdują się w zbiorach oddziałów Muzeum Narodowego, w Muzeach Okręgowych, we Lwowskiej Galerii Obrazów, w Muzeum Morskim w Gdańsku.