CZUŁE SŁÓWKA, 1985 r.

Sławomir Ratajski, ur. 1955 w Warszawie, gdzie ukończył studia w Akademii Sztuk Pięknych, od 1987 pracuje na macierzystej uczelni, zaczynał jako asystent prof. Jerzego Tchórzewskiego, a potem prowadził pracownię rysunku na Wydziale Grafiki. Obecnie jest profesorem zwyczajnym na Wydziale Sztuki Mediów, gdzie prowadzi autorską Pracownię Koncepcji Artystycznych.
Debiutował w latach 80 twórczością silnie utożsamianą z nurtem Nowej Ekspresji,  jednocześnie ., włączając się w ruch niezależnego życia artystycznego okresu stanu wojennego, unikając jednak tematów doraźnie publicystycznych. W początku lat 80 malował obrazy inspirowane widokami miejskich murów, które stanowiły prawdziwe pole walki społeczeństwa z władzą, a w cyklu Flagi wykorzystywał kolorystykę i dwutorowość flagi polskiej. Patriotyczna i zaangażowana symbolika idzie w tych pracach w parze z dbałością o jakość czysto malarską, jakby w tej sferze artysta szukał źródła siły w obywatelskiej walce, którą przyszło toczyć w tych latach. Ten poważny ton dźwięczy w malarstwie Ratajskiego niezależnie od stylistyki jego prac w kolejnych etapach twórczości (…)Na przełomie lat 80 i 90 stopniowo ograniczał narrację i symbolikę na rzecz tajemniczych abstrakcyjnych form, w 1993 zaczął konstruować instalacje malarskie złożone z ogromnych monochromatycznych płócien.” – (Maryla Sitkowska, Słownik Malarzy Polskich, Arkady,2001). Obecnie, pozostając wierny ekspresyjnemu podejściu, coraz bardziej skłania się ku formom abstrakcyjnym, wzmacniając jednocześnie grę kolorystyczną.   Zróżnicowaną twórczość malarską prezentował na kilkudziesięciu wystawach indywidualnych i zbiorowych m.in. w pokazach polskiej sztuki za granicą (m.in. w Paryżu, Berlinie, Madrycie, Salamance, Lipsku, Budapeszcie, Wiedniu, Cagnes sur Mer, Stambule, Moskwie, Lwowie, Ankarze, Buenos Aires.)
Jego prace znajdują się w zbiorach muzealnych oraz prywatnych w kraju i za granicą.