KASIA, 1999

Malarz, twórca scenografii i form przestrzennych. W roku 1959 ukończył Politechnikę Warszawską, uczęszczając od roku 1958 jako wolny słuchacz na Akademię Sztuk Pięknych. Od roku 1960 studiował na Wydziale Malarstwa warszawskiej ASP u S. Szczepańskiego, Jana Wodyńskiego i Aleksandra Kobzdeja (dyplom uzyskał w roku 1966). Seminarium prowadzone przez prof. Mieczysława Porębskiego, dotyczące związków między nauką i sztuką, wpłynęło na jego własne poszukiwania artystyczne, które zaowocowały teoretyczną pracą dyplomową Zdarzenie - informacja - obraz. według swoich założeń wykonał prace z serii Próby wizualnej reprezentacji rozkładów statystycznych na rachunku prawdopodobieństwa. Swoje prace zaprezentował na Sympozjum Artystów i Naukowców w Puławach, gdzie otrzymał pierwszą nagrodę. Brał udział w wielu prestiżowych wystawach, między innymi: Biennale w Sao Paulo (1969), Biennale des Konstruktivismus w Norymberdze (1969 i 1971), "Konstrukcja w proce-sie", w Łodzi (1981)i Monachium (1985), "Reductivismus" w Wiedniu (1992). Uczestniczył też w ruchu neokonstruktywistycznym J. Bluma-Kwiatkowskiego. W 1981 roku objął pracownię "Problemy malarstwa w architekturze i w otoczeniu człowieka" na Wydziale Architektury Wnętrz Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Przez dwie kadencje pełnił funkcję prorektora warszawskiej ASP. W 1990 roku otrzymał tytuł profesora. W 1996 roku został laureatem Nagrody im. Cybisa. Zmarł po wieloletniej i ciężkiej chorobie.