LUSŁAWICE, ok. 1920

Wczesna praca artysty, bliska sztuce Młodej Polski, szczególnie Józefa Mehoffera. Przedstawiony park i dwór zaprzyjaźnionych z Jackiem Malczewskich Wayhingerów w Lusławicach był wielokorotnie przez niego obrazowany. Także Rafał uwieczniał go w swoich pracach.

W latach 1910-15 studiował w Wiedniu filozofię, architekturę i malarstwo. Przez krótki czas uczył się również w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, ale przede wszystkim korzystał ze wskazówek ojca, Jacka Malczewskiego. W 1917 roku zamieszkał w Zakopanem. W czasie II wojny światowej wyjechał do Francji, skąd przez Brazylię dotarł do Kanady. Był członkiem ugrupowania Rytm. Wiele wystawiał, od 1934 roku wspólnie z Rytmem. Malował przede wszystkim pejzaże z Tatr i Podhala, a także z małych miasteczek i fabrycznego Śląska. Jego obrazy konstruowane były często na podobieństwo dekoracji teatralnych, świadomie uproszczone i prymityzowane. Przybliżało to jego sztukę do charakteru twórczości dziecięcej. Pod koniec życia stracił wzrok.