KOŃ W PEJZAŻU, 1956 r.

W latach 1910-1915 studiował w Wiedniu filozofię, agronomię i architekturę. Malarstwa uczył się od ojca - J. Malczewskiego, profesora krakowskiej ASP. Od 1917 r. mieszkał w Zakopanem, gdzie związał się z artystami skupionymi wokół S. I. Witkiewicza. Należał do Towarzystwa Sztuka Podhalańska, wykonywał projekty scenograficzne dla Teatru Formistycznego działającego w Zakopanem od 1925 r. W 1932 r. został członkiem Stowarzyszenia Artystów Polskich "Rytm". Po wybuchu II wojny światowej wyjechał z Polski do Brazylii, skąd przeniósł się do Stanów Zjednoczonych, a następnie Kanady, gdzie osiedlił się na stałe (1942 r.). Wystawiał wspólnie z Witkacym (1924, Salon Garlińskiego) oraz indywidualnie Zakopanem, Krakowie, Warszawie, Łodzi, Katowicach oraz w Montrealu (Museum of Arts, 1943) i Waszyngtonie (Corcoran Gallery, 1944), uczestniczył m.in. w XIII Biennale w Wenecji.
W II połowie lat 20-tych R. Malczewski pozostawał pod wpływem kubizmu i futuryzmu. Po 1945 r. uprawiał malarstwo należące do nurtu "naiwnego" realizmu.