Ekran plazmowy, Kaseta VHS, Pilot, 2001 r.

"Grupa Ładnie neguje mit artysty modernisty, genialnego i tworzącego pod wpływem natchnienia, kwestionuje postawę twórcy awangardzisty, który wierzył, że sztuka może zmienić świat. Pozostaje prawdziwe oblicze komercyjnego świata, w którym sztuka funkcjonuje jako towar podlegający reklamie, jak mydło, proszek do prania czy karma dla psów".
Marta Smolińska-Byczuk

Jedną z ulubionych metod malarskich Rafała Bujnowskiego było tworzenie malarskich replik przedmiotów użytku codziennego w ich rzeczywistej skali. Do sztandarowych realizacji należy cykl Obrazów-Przedmiotów, malowany w latach 1999-2002, w ramach którego powstały między innymi prace: Tablica szkolna (1999), Cegły (1999) czy Kaseta 180 minut (2000). Wszystkie obrazy stworzył w ilościach od kilku do nawet stu egzemplarzy w technice malarstwa olejnego lub grafice. W swoich pracach umieszczał kopie rzeczywistych obiektów na białych, wyabstrahowanych tłach bądź, jak na przykład w przypadku kaset czy cegieł, tworzył i zamalowywał blejtramy na kształt przedmiotu, które poza hiperrealistycznym aspektem mogą być odbierane jednocześnie jako przykłady malarstwa abstrakcyjnego czy konceptualnego. Artysta sprzedawał je początkowo po rzeczywistej cenie "towaru", jaki przedstawiały. Serią Obrazów-Przedmiotów Bujnowski dotyka problematyki użyteczności i seryjności sztuki, deprecjonuje jej wartość stawiając na równi z obiektami użytku codziennego.

Rafał Bujnowski to artysta wszechstronny - malarz, grafik, ostatnio również twórca posługujący się wideo. Od 1994 do 2001 działał w Grupie Ładnie, równolegle od 1998 do 2001 prowadził Galerię Otwartą w Krakowie, w ramach której wystawiał m.in. plakaty przedstawiające przedmioty codziennego użytku w formule zbliżonej do reklamy produktów supermarketu, jednak niemożliwych do kupienia. Jako twórcę interesuje go wchodzenie sztuki w przestrzeń publiczną, a także kwestie komercjalizacji sztuki i pozbawiania jej wartości innej niż materialna. Dokumentuje przemianę dzieła sztuki w reklamę lub w przedmiot. Kilkukrotnie powracał także w seriach swoich prac do zagadnienia możliwości tworzenia iluzji przestrzennej w zależności od sposobu formowania farby, oświetlenia i kształtu obrazu. Uzyskuje charakterystyczne efekty pokrywając całą powierzchnię obrazów czarną farbą, różnicując fakturę, gęstość i sposób nakładania farby. Zajmuje się również akcjami artystycznymi, polegającymi na odmalowywaniu fasad galerii. W latach 1993-1995 studiował na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej, a następnie na Wydziale Grafiki ASP w Krakowie (1995-2000).