PORTRET KOBIETY W ZAWOJU

Malarz i ilustrator. Ukończył Politechnikę lwowską. W latach 1877-1883 studiował malarstwo w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych, m.in. u Jana Matejki, a w latach 1883-1885 w monachijskiej Akademii u Otto Seitza. Podróżował do Włoch i Ziemi Świętej. Malował sceny rodzajowe, portrety - m.in. popularne "główki" dziewczęce, oraz obrazy o tematyce religijnej, z których najbardziej znany jest cykl Legenda o Matce Boskiej z lat 1892-1893. Stworzył serie obrazów malowanych według powieści Henryka Sienkiewicza i poezji Adama Mickiewicza. Zajmował się ilustracją książkową. Jego obrazy znajdują się w licznych muzeach, m.in. w Muzeum Narodowym w Krakowie.
Prezentowana praca to zmysłowe przedstawienie kobiety z zawojem na głowie, ułożonym na modę lat dwudziestych XX, kiedy motywy orientalne były bardzo popularne. Efektowny węzeł przemienia kawałek materiału w dzieło sztuki. Głowa kobiety wyglądają szlachetnie i dostojnie, jak na obrazie Dziewczyna z perłą autorstwa Veermera. Lekko podniesiony podbródek i przymrużone duże oczy prowokacyjnie przyciągają widza.