Para dzbanków do wina, 1905 - 1918

FABERGE Peter Carl
Peter Carl Faberge był synem dobrze prosperującego jubilera z rodu francuskich protestantów działających w Rosji. W młodości odbył obowiązkową w tamtych czasach podróż po Europie, podczas której zapoznał się z trendami ówczesnej kultury i sztuki. Po przejęciu firmy ojca w 1870 r., Faberge zaczął wykorzystywać wiedzę zdobytą podczas swoich podróży. Przełomowym momentem dla firmy był rok 1882. Wtedy to, podczas wystawy w Moskwie ich złota biżuteria inspirowana wyrobami greckimi pochodzącymi z IV w. p. n. e. została okrzyknięta przez krytyków nowymi narodzinami rosyjskiej sztuki jubilerskiej. Tym co najbardziej wyróżniało wyrobi firmy, to techniczna perfekcja oraz używanie skomplikowanych technik, uważanych od dawna za zaniechane. Bardzo ważnym w historii Faberge był również rok 1885. Wtedy to car Aleksander III zlecił wykonanie pierwszego wielkanocnego jaja, a następnie zadowolony z uzyskanego efektu uczynił Petera Carla Faberge swoim nadwornym jubilerem. Przewaga artystycznej formy nad faktyczną wartością zdeterminowała nowy kierunek w karierze Faberge. Później miał podkreślać różnicę pomiędzy sobą i takimi współczesnymi sobie jubilerami jak Tiffany, Cartier i Boucheron. W nich widział "ludzi handlu", a dla siebie zarezerwował rolę "twórczego artysty jubilera". Do 90 lat XIX w. pracownie Faberge produkowały wiele fantazyjnych przedmiotów, z których wszystkie charakteryzowały się perfekcyjnym wykonaniem. Były to m.in. czarujące zabawki, niektóre z nich mechaniczne, miniaturowe rzeźby zwierząt, cudowne kwiaty, oraz przedmioty użytkowe przekształcone w dzieła sztuki. To właśnie artystyczny aspekt odróżniał przedmioty Faberge od tych wykonanych przez jego konkurentów. Na przełomu wieku fenomen Faberge przyciągał międzynarodową uwagę i zazdrość jego konkurentów. W 1900 r. na wystawie w Paryżu Faberge zaprezentował kilka z przedmiotów stworzonych dla carskiej rodziny i został za nie nagrodzony Złotym Medalem oraz Krzyżem Legii Honorowej. W tym czasie miał już biura w St Petersburgu, Moskwie i Kijowie, zatrudniał około 500 pracowników.