Zestaw płyt ceramicznych, 2016

WYSTAWIANY:
- W niedalekiej przeszłości, BWA Szkło i Ceramika, Wrocław 2018
- FELIX POLONIA, LAProjects, Landschut 2017
- Eksperyment łysogórski 50 lat później, Miejsce Projektów Zachęty, Warszawa 2016-17

Ceramika z Łysej Góry po raz pierwszy wykorzystana została w architekturze w 1952 roku do dekoracji barów na warszawskim MDM-ie. Realizacja zamówienia na ok. 12 000 dekorowanych ręcznie kafli otworzyła drogę dla jednego z najciekawszych zjawisk w powojennej polskiej sztuce użytkowej. Pod koniec lat 50. XX wieku na zlecenie Cepelii w „Kamionce” rozpoczęto produkcję płyt okładzinowych. Do małopolskiej wsi przysłani zostali artyści z Warszawy: Krzysztof Henisz i Zygmund Madejski, których zadaniem było stworzenie wielkoformatowych kompozycji ceramicznych do dekoracji architektury. Efekty ich współpracy z technologiem i kierownikiem artystycznym łysogórskiej spółdzielni Bolesławem Książkiem zaprezentowane zostały w 1960 roku na wystawie „Ceramika eksperymentalna” na dziedzińcu Pałacu Pod Blachą w Warszawie. Pozytywne recenzje wystawy oraz wielkie zainteresowanie publiczności, w tym architektów, szybko przełożyły się na pierwsze zamówienia. Wkrótce do Łysej Góry zjeżdżać zaczęli artyści z własnymi projektami kompozycji. Ceramiczne obrazy zyskały ogromną popularność i zagościły w przestrzeni wielu miast w Polsce i za granicą. Szacuje się, że w latach 60. XX wieku w „Kamionce” wykonywano około 6000 m2 płyt rocznie.
Kompozycja ceramiczna Pawła Olszczyńskiego po raz pierwszy zrealizowana została w ramach projektu „Eksperyment łysogórski 50 lat później” w 2016 roku, podczas którego współcześni artyści zaproszeni zostali do zinterpretowania dokonań swoich poprzedników w dziedzinie dekoracji architektury. Punktem wyjścia dla pracy była płyta proj. Bolesława Książka, która w kompozycji została zmultiplikowana w różnych wariantach.

PODATKI I OPŁATY:- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.