Pejzaż z Mogiły, 1926 r.

POCHODZENIE:
- kolekcja prywatna, Warszawa

Malowany pewnie i zamaszyście widok przedstawia Mogiłę pod Krakowem (obecnie część miasta) – dobrze znane artyście miejsce. To stąd pochodziła jego żona i tu razem mieszkali na początku XX wieku. Dzięki swoim artystycznym walorom i charakterowi obraz ten przywołuje dokonania krakowskich pejzażystów skupionych w tamtejszej szkole sztuk pięknych. Aleksander Nowakowski (Ołeksa Nowakiwskij) należy do niewielkiej, ale interesującej grupy artystów (wśród nich wypada wymienić Iwana Trusza, Eugeniusza Wrzeszcza czy Romana Sielskiego) utożsamiających się z zarówno z Ukrainą jak i z Polską. Jak często bywało w tych czasach, przyszły malarz, pochodzący z ubogiej rodziny, mógł kształcić się dzięki życzliwości osoby, która zauważyła jego talent plastyczny. Dzięki takiemu wsparciu udał się na studia do Odessy, gdzie przez cztery lata pobierał nauki u twórcy o nazwisku Klimenko. W latach 90. XIX wieku chłopak trafił do Krakowa, w którym od 1898 przebywał w pracowni Leona Wyczółkowskiego. Na pierwszą dekadę XX wieku przypada silniejszy związek z Polską. Artysta współpracował z Julianem Fałatem i Teodorem Axentowiczem, przyjaźnił się z Jackiem Malczewskim, a mieszkał w Mogile pod Krakowem – skąd pochodziła żona Nowakowskiego. Znaczny wpływ na jego losy miało poznanie w 1913 metropolity kościoła greckokatolickiego – Andrzeja Szeptyckiego, który stał się jego mecenasem. Na jego zaproszenie malarz sprowadził się do Lwowa i zajął pracownię po Janie Styce (obecnie mieści się tu muzeum Nowakowskiego). W 1923 otworzył w niej szkołę, z której wyszedł m.in. Roman Sielski. W okresie od przyjazdu do Lwowa aż do śmierci twórca związał się już jednoznacznie z ukraińskim życiem artystycznym (choć nigdy nie odżegnywał się od relacji z Polską). W 1932 odbyła się monograficzna wystawa autora w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych.

Oleksa Nowakiwskij (Aleksy Nowakiwski) malarz pochodzenia ukraińskiego. Uczył się w latach 1888-1892 w pracowni F. F. Klimenki w Odessie. Studia uzupełniał w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie u J. Unierzyskiego, L. Wyczółkowskiego, J. Fałata i T. Axentowicza. Związany był także z pracownią malarstwa pejzażowego Jana Stanisławskiego (w 1907 wziął udział w wystawie jego uczniów). W latach 1900 - 1913 mieszkał pod Krakowem, skąd wyjeżdżał na plenery w poznańskie i Karpaty. W 1913 roku przeniósł się na stałe do Lwowa, gdzie w 1923 roku otworzył własną szkołę malarską. Wiele wystawiał – m.in. w 1911 roku z grupą „Zero”, w 1912 roku z Towarzystwem Artystów Polskich „Sztuka”, wielokrotnie w TPSP w Krakowie i TZSP w Warszawie, gdzie w 1932 roku odbyła się indywidualna wystawa prac artysty. Mieszkając w Krakowie tworzył głównie pejzaże o intensywnej kolorystyce. W okresie lwowskim malował sceny rodzajowe o tematyce huculskiej, portrety, wizerunki bohaterów legend ukraińskich, a także kompozycje alegoryczne i religijne.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.