Stany normalnie zwinięte, 1972-73

SKUPNIEWICZ Norbertt
Malarz, rysownik, poeta, pedagog. Profesor emerytowany Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu. Jeden z najważniejszych przedstawicieli „nowej figuracji” w sztuce polskiej. Urodził się w Nakle nad Notecią. Studiował na Wydziale Malarstwa i Grafiki Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Poznaniu, dyplom z malarstwa w pracowni prof. Zdzisława Kępińskiego (1970). W latach 1974-2007 był nauczycielem akademickim i profesorem poznańskiej PWSSP, Akademii Sztuk Pięknych i Uniwersytetu Artystycznego. Wystawiał w muzeach i galeriach Bydgoszczy, Elbląga, Fromborka, Gniezna, Katowic, Konina, Koszalina, Krakowa, Legnicy, Łodzi, Mosiny, Poznania, Rzeszowa, Słupska, Sopotu, Szczecina, Warszawy, Wrocławia, Zielonej Góry oraz Budapesztu, Bukaresztu, Cagnes sur Mer, Dűsseldorfu, Essen, Getyngi, Hanoweru, Jokohamy, Koszyc i Paryża. Prace w zbiorach m.in. Muzeów Narodowych w Poznaniu i Warszawie, Muzeum Sztuki w Łodzi, Muzeum im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy, Thyssen Sammlung w Dusseldorfie, Pinakotece miasta Hanower oraz kolekcjach prywatnych w kraju i za granicą, m.in. w Chinach, Mongolii. Autor kilkunastu tomów poetyckich i haiku, m.in.: List do brata, Nie patrzę na was, Para słów, poryroku, za mrok oraz powieści Między stewą a pawężą. Kolekcjoner sztuki Dalekiego Wschodu. Mieszka w Sobocie pod Poznaniem.