ŚWIĘTY OTTON Z BAMBERGU - PROJEKT POLICHROMII

Dokumenty o św. Ottonie Bamberskim są bardzo bliskie czasom jego działalności - a przez to wiarygodne. Jego żywot opisał bowiem w kilkanaście lat po śmierci Ottona mnich benedyktyński z opactwa w Prufening, które założył św. Otton. Otton urodził się ok. 1060 r. w Szwabii, w rodzinie szlacheckiej. W Polsce przebywał dłuższy czas, zapoznał się tu dobrze z językiem i miejscowymi obyczajami. Prowadził szkołę w Gnieźnie. W młodym wieku był kapelanem na dworze księcia Władysława Hermana (1079-1102). Po pewnym czasie powrócił jednak do Niemiec. Został kanclerzem Henryka IV. W grudniu 1102 roku Otton został mianowany biskupem Bambergi. Założył tak wiele nowych fundacji, że zasłużył sobie na przydomek "ojca zakonów" (założył bowiem 15 dużych i 6 mniejszych klasztorów). Jednak największym jego dziełem była chrystianizacja Pomorza. W porozumieniu ze Stolicą Apostolską na zaproszenie władcy polskiego, Bolesława Krzywoustego, Otton przybył do Polski i pod koniec maja 1124 roku wyruszył na Pomorze. W ciągu ośmiu miesięcy ochrzcił 22 000 Pomorzan. Założył 14 ośrodków duszpastersko-misyjnych, wyposażył je w sprzęt liturgiczny, stworzył zręby organizacji kościelnej. Otton zmarł w Bambergu 30 czerwca 1139 roku. W pięćdziesiąt lat później, w roku 1189, kanonizował go papież Klemens III. Książę Pomorza - Bogusław I, syn Warcisława, złożył znaczną ofiarę na świece na grób biskupa Ottona. Był to piękny symbol wdzięczności za światło Ewangelii, jakie przyniósł na Pomorze św. Otton. Św. Otton jest patronem archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej i Pomorza.
W formie gotyckich łuków umieszczona została postać biskupa z uniesioną prawą dłonią. Nad nim unosi się Gołębica Ducha Świętego. Pod kwaterą z postacią Świętego widnieje szarfa z napisem: "Apostel von Pommern". W bocznych polach widoczne są dwa krzyże z określeniem dwóch ośrodków chrześcijaństwa- Jerozolimy i Rzymu. Praca może być projektem polichromii naściennej, bądź większej kompozycji malarskiej do któregoś z kościołów Pomorza.