PORTRET MĘŻCZYZNY W ZBROI I GRANATOWYM KAFTANIE

Niestety, mimo charakterystycznej powierzchowności nie udało się ustalić, kim był portretowany. Mała pudrowana peruczka, glansowana zbroja, spod której widoczna srebrno obszyta falbana, kaftan z granatowego aksamitu zdobiony złocistym szamerowaniem odpowiadają modzie z czasów panowania króla Augusta II Sasa (1696-1763), króla Polski w latach 1733-63. Nie można jednak z całą pewnością związać wizerunku z terenem Polski. Istnieją wprawdzie pewne analogie w sposobie malowania z wizerunkiem Młodego mężczyzny w zbroi, z około 1746 roku (w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie) pędzla gdańskiego artysty Jacoba Wessla (1710-1780), zwłaszcza bardzo plastycznie modelowana twarz z obojętnym spojrzeniem niebieskich oczu. Jednak pozostałe partie obrazu, malowane szerokim pędzlem, impastowo, różnią się jednak od maniery malarskiej Wessla, który wykańczał detale delikatnie, ale precyzyjnie. (por.: Portret ponad wszystko. Jacob Wessel i jego wiek. Sztuka Gdańska w XVIII wieku, Gdańsk 2005, kat,I.1.1 - I.6.3). Ciemne, gładkie tło wizerunku, często spotykane w portretach sarmackich pierwszej połowy XVIII wieku, ale także galeriach portretowych magnackich (np. rodu książąt Lubomirskich, w zbiorach MNW). Interesujący ten konterfekt mógł być częścią takiej galerii rodowej.