AZALIE, KARAFKA I DZBANEK

Malarstwa uczyła się w prywatnych szkołach w Wiedniu u H. Strehblowa oraz u F. Hohenberga i F. Kruisa (1900-02). Następnie wyjechała do Paryża, gdzie kontynuowała naukę w Académie Colarossi i w École des Beaux Arts (1906-09). Tam też zaprzyjaźniła się z Olgą Boznańską i korzystała z jej rad i wskazówek dotyczących malarstwa. Z Paryża wyjeżdżała w podróże do Anglii, Belgii, Holandii i Włoch. W latach 1909-12 studiowała w wiedeńskiej Kunstgewerbeschule. We Lwowie, w którym zamieszkała po studiach, czynnie uczestniczyła w życiu artystycznym miasta - była m.in. długoletnim prezesem (1917-39) Związku Artystów Polskich, a także wiceprezesem lwowskiego TPSP (1922-39). Wiele wystawiała, zarówno w kraju jaki i za granicą. Początkowo malowała chętnie portrety, pejzaże oraz martwe natury, które po roku 1920 zdominowały jej twórczość.